Author: Ashok K G Mijar, ashokkg18@yahoo.in

  ಒಂದೊಂದು ಕ್ಷಣಗಳೂ ವಿಲಕ್ಷಣ ಹಾದು ಹೋಗುವ ದಾರಿ ಸವೆದು ಕರಗುವ ಊರು–ಕೇರಿ ಮರೆತು ಹೋಗುವ ನೋವಿನ ಬಾಣ            **** ಎಲ್ಲೋ ಯಾರೋ ತಂದಿಟ್ಟ ಬೇನೆ ದುಃಖ ಸಂತೈಸಿ ಮತ್ತೆ ಮೆರವಣಿಗೆ ಸುಖದ ತಪ್ಪಲಿನಲ್ಲಿ ಹುಸಿ–ನಗೆ ಹಗೆ ಕಂಡೂ ಕಾಣದ...

ಮರೆಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕುಡಿನೋಟದಲ್ಲೇ ಮಾಯ ಮಾಡಿದೆ; ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೄದಯದೊಳಗೇ ನೆಲೆಯಾದೆ; ಪ್ರೀತಿ–ಸುತ್ತಾ ಲೋಕ ಸುತ್ತಿ ಪರಿಣಯದ ಮೋಹ ಹತ್ತಿ ಜಗವೇ ನೀನಂದುಕೊಂಡೆ;      ಸಿಕ್ಕುಗಳ ಬಿಡಿಸಿದಾಗ ಮರೆಯಾದ ಮಾಯಾಲೋಕ ತಿಳಿಯಾದ ಕಣ್ಣ ಪೊರೆ ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಅಯೋಮಯ; ಭಾವಗಳ ಕಲಕಿ ನನ್ನನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ;    ...

ಕುಸುಮಬಾಲೆ ದುಂಬಿಯೊಂದು ಝೇಂಕರಿಸಿ ಎನ್ನೊಡಲ ಚುಚ್ಚಿ ಬಲವಂತವಾಗಿ ನಾ–ನ–ರಳವುದು ನ್ಯಾಯವೇ…..? ಹತ್ಯೆ ಅತ್ಯಾಚಾರಿಗೆ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು ಶಿಕ್ಷೆ…! ಪುಢಾರಿಗೆ ಬೇಕಿತ್ತು ಅವನ ರಕ್ಷೆ…! ನೊಂದವಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ…! ಕೊಂದವನಿಗೆ ದಕ್ಕಿತು ಅ–ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ…!! ಮಾನ ಸಮ್ಮಾನ, ವರಮಾನ ಬರೇ ಪುರುಷರ ಸೊತ್ತಲ್ಲ..! ಅವಮಾನ, ಅನುಮಾನ ಮಹಿಳೆಗದು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ..!...