Author: Rohini Satya
ಮನುಷ್ಯ…
ಜಗ ನನಗಾಗಿಯೇ ಹರಡಿದೆಯೆಂದು ಭೂಮಿ ನನಗಾಗಿಯೇ ಹುಟ್ಟಿದೆಯೆಂದು ಜೀವರಾಶಿಗಳೆಲ್ಲಾ ನನ್ನಾಳುಗಳೆಂದು ದಿಟವಾಗಿ ನಂಬಿದ ಮನುಷ್ಯ ನಾನು…ಮನುಷ್ಯ ನಾನು ಅವನಿಯನ್ನು ಅಮ್ಮ ಎನ್ನುತ್ತೇನೆ ನಾನು ಆದಿತ್ಯನನ್ನು ಅಪ್ಪ ಎನ್ನುತ್ತೇನೆ ನಾನು ನಡಿಗೆ ಬರುವವರೆಗೂ ತಗ್ಗಿಬಗ್ಗಿ ಇರುತ್ತೇನೆ ನಾ ಹಾರಿದಾಗ ಮೋಡ ತಡೆಯಬಾರದೆಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯೂರಿದಾಗ ಕಾಡು ದಾರಿ ಬಿಡಬೇಕೆಂದು ದೋಣಿಯೇರಿದರೆ...
ಆಗಸದಷ್ಟು ಹರವು
ಮನೆಯಮುಂದೆ ರಂಗೋಲಿಯಂತೆ ಮುಗ್ಧವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಮಾತಿಗು ಕಿರುನಗೆಯನ್ನೇ ಉತ್ತರನೀಡುತ್ತೀಯ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾ ಕುಸುಮ ಲಾಲಿತ್ಯವನ್ನು ಜೋಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀಯ ಇಡೀ ಜೀವನಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು ನಿನ್ನದೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಪಂಚವೆಂದು ಮತ್ತಾವುದೋ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ತಿಳಿಯಬೇಕೆಂದು ಸುದೀರ್ಘ ಪಯಣಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗುತ್ತೀಯ ಬೆಳಕನ್ನು ಜೊತೆಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ತಾರೆಗಳ ಆಸರೆಯಿಂದ… ಆಗಸದಷ್ಟು ಹರವಿನೊಂದಿಗೆ ದಿಗಿಲಿನ ಸುತ್ತೂ ಬೇಲಿಯ ಹಾಕಿ ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತೀಯ...
ನನ್ನಾತ್ಮವೇ…!
ಇರುಳ ಕಡುಕಪ್ಪಿನಲಿ ಬಿರು ಬೆಳಕು ಕಾಣುವ ಮನವನ್ನು ನೀಡೆನಗೆ ನನ್ನಾತ್ಮವೇ ಬೇಕು ಬೇಡೆಂದರು ನೂರಾರು ಬವಣೆಗಳು ನನಗಂತೇ…ಅಲ್ಲ ನನ್ನಂತೆ ನೂರಾರು ನೀ ಸತ್ಯ ಎನ್ನುವರು ನೂರಲ್ಲಿ ಹಲವರು ನೀ ಮಿಥ್ಯ ಎನ್ನುವರು ಇನ್ನುಳಿದ ಕೆಲವರು ಅವರವರ ಭಾವ ಅವರವರಿಗಿರಲಿ ನಿನ್ನಿರವ ನಂಬಿಕೆಯು ಮಾತ್ರ ನನಗಿರಲಿ ಬದುಕು ನೀ...
“ಅಪ್ಪ ಏಕೋ”…
. ಅಮ್ಮ ಒಂಬತ್ತು ತಿಂಗಳು ಹೊತ್ತರೆ ಹರೆಯದವರೆಗು ಅಪ್ಪ… ಎರಡೂ ಸಮವೇ ಆದರೂ ಅಪ್ಪ ಏಕೋ ಹಿಂದುಳಿದಿದ್ದಾರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಬಳವಿಲ್ಲದೆ ಅಮ್ಮ ತನ್ನ ಸಂಬಳವನ್ನೆಲ್ಲ ಮನೆಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತ ಅಪ್ಪ ಇಬ್ಬರ ಶ್ರಮವು ಸಮಾನವೇ ಆದರೂ ಅಮ್ಮನಿಗಿಂತಲೂ ಅಪ್ಪ ಯಾಕೋ ಹಿಂದುಳಿದಿದ್ದಾರೆ ಬಯಸಿದ ಅಡಿಗೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ ಉಣಿಸುತ್ತಾ...
ಕರೋನಾಗೆ ರಿಟರ್ನ್ ಗಿಫ್ಟ್
ಏನಾಗಿದೆ ಈಗ ಕ್ಷಣಗಳು ಮಾತ್ರ ಕಲ್ಲೋಲ ಆತ್ಮಸ್ಥೈರ್ಯವಲ್ಲ ಸಮೂಹಗಳು ಮಾತ್ರ ಸಂಕ್ಷೋಭಿತ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲ ಎಷ್ಟು ಕಂಡಿಲ್ಲ ನಾವು ಕಾಲರಾ ಬಂದು ಎಷ್ಟು ಹಳ್ಳಿಗಳು ಕಂಗೆಟ್ಟಿಲ್ಲ ಕನಸಿನಲ್ಲಾದರೂ ಕಾಣುತ್ತದಯೇ ಕಾಲರಾ ಈಗ ಪ್ಲೇಗ್ ಅನ್ನು ಜಯಿಸಿದ ಮಂದಹಾಸದಿಂದಲೇತಾನೆ ಚಾರ್ಮಿನಾರ್ ಅನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಕಳೆದ ಕಾಲ ಯಾವಾಗಲೂ...
ಭಾವಾಗ್ನಿ
ತಮ್ಮನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದ ಮುಳ್ಳಿನ ಬೇಲಿಗೆ ಮೃದುತ್ವವನ್ನು ಅದ್ದಬಲ್ಲವು ಹೂಗಳು ಪಂಜರಗಳಿಗೆ ಮಾತುಗಳನ್ನುಕಲಿಸಿ ಚೈತನ್ಯವುಂಟುಮಾಡಬಲ್ಲವು ಗಿಳಿಗಳು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಹಾವುಗಳನ್ನು ಸುವಾಸಿತಗೊಳಿಸಬಲ್ಲವು ಕೇದಗಿಯ ಪೊದೆಗಳು ನಾಟಿದ ಬೀಜಕ್ಕೆ ಕಾಯವನೀಡಿ ಹೂವಾಗುವುದು ಕಾಯಾಗುವುದು ಕಲಿಸಬಲ್ಲದು ನೆಲ ಭಾವಾಗ್ನಿಗೆ ಬಂಧನಗಳು ಕರಗುತ್ತವೆ ಕಟೆಕಟೆಯಲ್ಲೂ ಚಲನವುಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಬೀಗಗಳು ಒಡೆಯುತ್ತವೆ ಸೆರೆಮನೆಗಳು ತಿರುಗಿಬೀಳುತ್ತವೆ. ತೆಲುಗು ಮೂಲ :...
ನಾವೇ ಭೇಟಿ ಆದದ್ದೇ ಆದರೆ…
1 ಬದುಕಿನ ಸೀಳುದಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ತಲೆಗೊಂದು ದಾರಿ ಸಂಧಿಸಿದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಹಿಡಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಬಿಡು ಬೇರೆಯಾಗಲು 2 ಒಂದು ನಿಷ್ಕ್ರಮಣದ ಬಳಿಕ ಒಂದು ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಕಡೆಯ ಸಾಲಿನ ನಂತರ ಏನುಳಿಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ ಒಂದು ನೆರಳಾ? ಮತ್ತೊಂದು ಕಿರುನಗೆಯಾ? ಇನ್ನೊಂದು ಹೇಳದೆ ಉಳಿದ ಮಾತಾ? 3 ಹೇಗಿದ್ದರೂ ಹೊರಟುಬಿಡುತ್ತೇವೆ ಇಲ್ಲಿ ಮರಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು...
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…