ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯುಳ್ಳವರಿಗಾಗಿ...
ಪಯಣದ ಹಾದಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಬರೇ ಎಡವಟ್ಟುಗಳೇ ಎಲ್ಲೋ ಹತ್ತಿ ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಇಳಿದು ತಲುಪುವಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪದೆ ಹೈರಾಣಾಗಿ.. ಮತ್ತೆ ತಿರುಗಿ ಪಯಣಿಸುವ ಗೊಂದಲದ ಗೋಜಿಗೆ ತಾಕಿಕೊಳ್ಳದೆ ಸಿಕ್ಕ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇ ನಿಶ್ಚಿಂತವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ನಿಶ್ಚಯ. ದೈವಚಿತ್ತದ ಮುಂದೆ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಬಡ ಬಡಿಸುತ್ತಲೇ ಸಾಗುವಾಗ.. ದಾರಿಗುಂಟ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕಲ್ಲು ಚುಚ್ಚಿದ್ದು ಮುಳ್ಳು...
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕೂ ಸಮ, ಅಸಮ,ಭಿನ್ನ,ವಿಭಿನ್ನಗಳ ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಕಗಳ ಸಂಭವನೀಯತೆಗಳು ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತವೆ.ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಗತಿಗಳಿಗೆ ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಕ ಭಾವ ಇದ್ದೇ ಇರುವುದೆಂಬ ಅರಿವು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಮಗೆ ಆ ಭಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಅನುಭವಿಸಲು ಮತ್ತು ಆ ಸಂಗತಿ ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತಟ್ಟಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ, ಬಡತನಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಕವಾಗಿ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ...
ನಾವೆಲ್ಲಾ ದೊಡ್ಡ ಪರೀಕ್ಷೆ ಹತ್ತಿರ ಬಂತು ಅಂದಾಗಲೇ ಬಿಸಿ ಮುಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ಓದಲು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಯಾವುದೇ ಗೊತ್ತು ಗುರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಆ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಸು ಆಗುವುದಷ್ಟೇ ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಎದುರಿಗಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಗುರಿ.ನಿನಗೆಷ್ಟು ಅಂಕ? ಯಾರು ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲು?ಇಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಯಾರೂ ಕೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಪಾಸೋ ,ಫೈಲೋ ಇವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲಿ...
ಎಲ್ಲ ಅಮವಾಸ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ‘ಪದ್ಯವೊಂದಿರಲಿ ಬೆಳಕಿಗೆ’ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾ ತನ್ನ ಎಲ್ಲ ನೋವಿನ, ಸಂಕಟ, ಬೇಗುದಿಯ ಗಳಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಉಸಿರಾಡಿಕೊಂಡು, ಕವಿತೆಯನ್ನು ಬಗಲಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಹಾಗೂ ಜೀವಪರ ಕಾಳಜಿಗೆ ಮಿಡಿಯುವ, ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬಗೆಗಿನ ಕೋಪಕ್ಕೆ ತಣ್ಣಗಿನ ಆಕ್ರೋಶವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾ ಜೊತೆಗೆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ದೀಪದಂತೆ ಕಾಯ್ದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಆರ್ಧ್ರಭಾವವನ್ನು ಸೂಸುವಂತೆ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ...
ತೆರೆ ಮೇಲೆ ತೆರೆ ಹಾಯ್ದು ಪಕ್ಕೆಗೆ ಬ೦ದು ಬಡಿದರೂ ಇನಿತು ಮಿಸುಕಾಡದೇ ನಿ೦ತ ದಡದ ತಾಳ್ಮೆ ಮೆಚ್ಚೋ? ಕಡಲ ಕೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚೋ…?! ಆಸೆಗಣ್ಣಿನ ದಡಕ್ಕೋ ಕಡಲಿನ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೂ ತಣಿಯದಷ್ಟು ಕುತೂಹಲ ಬಿದ್ದಲ್ಲೇ ನಿ೦ತುಕೊ೦ಡು ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯುವ ಹ೦ಬಲ ನಿತ್ಯ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕು೦ತ ದಡವ ನೋಡುತ್ತಾ ಯಾಕೋ...
ಮಾನವನು ಸೇರಿದಂತೆ ಕೈ ಕಾಲು ಇರುವ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಸಹಜವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ.ಚಲಿಸುವುದು ಸಜೀವಿಗಳ ಸಹಜ ಧರ್ಮ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವುಗಳು ಚಲಿಸಲು,ಜೀವಿಸಲು ತಮ್ಮ ಗುಣ ಧರ್ಮ,ಸ್ವಭಾವಗಳಿಗನುಸಾರವಾಗಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ದಾರಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.ಮನುಷ್ಯ ಗುಡ್ಡ,ಕಾಡು ಕಡಿದು ಸಮತಟ್ಟು ಮಾಡಿ ತಮಗೆ ನಡೆಯಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತಹ ದಾರಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ ಅದನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡ....
ಮಕ್ಕಳು ತೊದಲು ನುಡಿಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ್ದೊಂದೇ ಗೊತ್ತು. ಹೆತ್ತವರಿಗೋ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟನ್ನು ಒಮ್ಮೆಗೇ ಅವರ ಬಾಯಿಂದ ಹೇಳಿಸಿ, ನಕ್ಕು ನಲಿದು, ಮತ್ತಷ್ಟು ಪದಗಳನ್ನು, ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿಸಿದರಷ್ಟೇ ಅವರಿಗೆ ತೃಪ್ತಿ.ಇನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆಗೆ ಎಡತಾಕಿದ್ದೊಂದೇ ಗೊತ್ತು. ನೀನು ದೊಡ್ಡವನಾದ್ಮೇಲೆ ಏನಾಗ್ತೀಯಾ ಹೇಳು ನೋಡಣಾ ಪುಟ್ಟು ಅಂತ...
. ದಿನದ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲಾ ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣ ಮೆತ್ತಿದ ಬೊಂಬಾಯಿ ಮಿಠಾಯಿ ಸವಿಯುವ ಮುನ್ನವೇ ಕರಗಿ ಬರೇ ಅಂಟು ಜಿನುಗಷ್ಟೇ ಉಳಿಯುವ ನಂಟು. ಈ ಹೊತ್ತಲ್ಲದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನೀ ಬಂದು ಮೈದಡವಿ ತಲೆ ನೇವರಿಸದೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದರೆ.. ನಾಳೆಯ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಬಳಿಯಲು ನನ್ನ ಬಳಿ ರಂಗು ಉಳಿಯುತ್ತಿತ್ತೇ? ಕಣ್ಣಾಲಿ...
ಆ ಸೋನೆ ಮಳೆ ಹನಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಚಿಗುರೊಡೆದ ಬಂಧವದು. ಹನಿಯೆಂದರೆ ಕಲುಷಿತವಲ್ಲದ್ದು ಶುದ್ಧ ಜಲವಷ್ಟೆ. ಅದರ ಪ್ರೀತಿಯೂ ಅದರಂತೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯ ಪದವಿಲ್ಲವೆನ್ನುವಷ್ಟು ಪರಿಶುದ್ಧ. ಸುಡುವ ಬಿಸಿಗೆ ಕುದ್ದು ಕಂದಿ ಕುಂದಿದ ಮನ ಸಂತೈಸುವಂತೆ ಬಿದ್ದ ಸೋನೆ ಹನಿಗೆ ಪುಳಕಗೊಂಡದ್ದೂ ಮೈಮರೆತು ಮರುಳಾಗಿ ಹಾಡಿದ್ದೂ...
ನನಗೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಈ ಇರುವೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಒ೦ದು ರೀತಿಯ ತಾತ್ಸಾರ.ಅದು ಮೈ ಮೇಲೆ ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರ ಕಡೆ ಕೈ ಮಾಡಿ ಉಜ್ಜಿ ತೀಡಿ ನುರಿಯುವುದು ಹೋಗಲಿ ಅದರ ಕಡೆಗೆ ನಾ ಮುಖವೂ ತಿರುಗಿಸದಷ್ಟು ಅಸಡ್ಡೆ..ಅದಕ್ಕೂ ಅಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಗೊಡವೆಯೇ ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ಮೈ ಮೇಲೆ...
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…