Author: Amubhavajeevi

.        ಹೆಣ್ಣೆಂಬ ಜನ್ಮ ನನ್ನದು ಸಹನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಮುಂದು . ತಾಯ ಗರ್ಭದಿಂದಲೇ ನನಗೆ ಸಂಕಷ್ಟ ಶುರು ಹೋರಾಡಬೇಕಲ್ಲಿ ನಾ ಪಾರಾಗಲು . ಬದುಕಿನಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಪಾತ್ರ ನಿಭಾಯಿಸುವೆ ಅದೆ ನನ್ನ ಸೂತ್ರ ಹೆಣ್ಣನ್ನ ದೇವರೆನ್ನುವವರ ಜೊತೆ ಕಿರಾತಕರ ಕ್ರೌರ್ಯಕೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ವ್ಯಥೆ...

ಏಕೆ ಈ ಮುನಿಸು ಓಡುವ ಮೋಡಗಳೇ ನಾಲ್ಕು ಹನಿಯ ಚೆಲ್ಲುವ ಮನಸು ನಿಮಗಿಲ್ಲವೇಕೆ ಬಾಯಾರಿದ ಒಡಲು ಬೇಡಿದೆ ಬರಿದಾದ ಎದೆಯ ತಣಿಸಬಾರದೆ ಬಿರಿದ ಭೀಕರ ಬರದ ಬೇಗೆಯ ತಡೆಯಲು ನೀ ಬರಬಾರದೆ ಆಷಾಡವೂ ಕಳೆದುಹೋಯ್ತು ಆದರೂ ಒಂದು ಹನಿಯ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ ಮೇವಿಲ್ಲದೆ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬಳಲಿದ ಜೀವಗಳಿಗಿನ್ನು ಉಳಿಗಾಲವಿಲ್ಲ...

  ಎಷ್ಟೊಂದು ಚಂದ ಬಾಲ್ಯ ಮರೆಯಲು ಅದು ಅಸಾಧ್ಯ ಓಣಿಯ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಗೋಲಿ ಲಗೋರಿ ಕೋಲಾಟ ಕಾಲ್ಚೆಂಡು ಸಾಧ್ಯವೇ ಮರೆಯಲು ಚಿನ್ನಿ ದಾಂಡು //ಎಷ್ಟೊಂದು// ಮಳೆ ಬೀಳುವ ಕ್ಷಣದಲಿ ನೆನೆದು ಕಾಗದ ದೋಣಿಯ ತೇಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಮೈಕೈಯೆಲ್ಲ ಕೆಸರಾಗಲು ಅಮ್ಮನ ಏಟಿಗೆ ಅಳಲು  //ಎಷ್ಟೊಂದು...

  ಕಣ್ಣು ತೆರೆಯಿತೊಂದು ಹಗಲು ಬಣ್ಣ ಬಳಿದ ಹೊನ್ನ ಮುಗಿಲು ರವಿಯು ಬರುವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬನಿ ಮಿನುಗಿತು ಎಲೆಎಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರುಳಿನೊಡೆಯ ಚಂದಿರಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ನೀಡಲು ಬಂದ ಭಾಸ್ಕರ ಕವಿದ ಕತ್ತಲೆಗೆ ಮುಕ್ತಿ ಹಾಡಿ ಬೆಳಕಿನೊಸಗೆ ತಂದ ನೇಸರ ಮುದುಡಿದ ತಾವರೆಯು ನಕ್ಕಿತು ಅಲೆಗಳಿಗೆ ಹೊಂಬಣ್ಣ ಬಳಿಯಿತು ಮರಗಿಡಗಳ...

ಅಮ್ಮ ಹಚ್ಚಿದೊಂದು ಹಣತೆ ಅಪ್ಪ ತಂದನದಕೊಂದು ಘನತೆ ಮಗುವೆಂಬ ಮನುಜ ದೀಪ ಬೆಳಗುತಿಹುದು ನಗುವ ಬೀರಿ ಹೆತ್ತವರ ಕನಸಿನ ಆಶಾಕಿರಣ ಬಡತನದಲೂ ಬದುಕೋ ಪ್ರೇರಣ ಭವಿಷ್ಯ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲೊಂದವಕಾಶ ಮಗುವು ನೀಡಿತವರಿಗೆ ಸುಖಸಂತಸ ಎಲ್ಲ ನೋವುಗಳ ಮರೆತು ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಮಗುವಾಗಿ ಬೆರೆತು ಬೇಕು ಬೇಡಗಳ ಪೂರೈಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿತು ಆ...

ಏಕೆ ‘ಬರ’ದಿರುವೆ ಏಕೆ ಮುನಿದಿರುವೆ ಹೇಳು ಮಳೆಯೇ ಹೇಳುಹನಿ ನೀರಿಗಿಲ್ಲಿ ದಿನ ಪರದಾಟ ನೋಡಿಲ್ಲಿ ಕಾಣದೇ ಜಗದ  ಈ ಗೋಳುಮೋಡವಾಗಿ ನೀನು ಹಾದು ಹೋದರೂ ಸುರಿವ ಮನಸೇಕಿಲ್ಲಮುಂಗಾರು ಗತಿಸಿದರೂ ಹಿಂಗಾರು ಆಗಮಿಸಿದರೂ ನಿನ್ನ ದರುಶನವೇ ಇಲ್ಲವೇಕೆಭೂಮಿ ಉತ್ತಿಲ್ಲ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಿಲ್ಲಮುಂದಿನ ಬದುಕು ಹೇಗೆಭೀಕರತೆಯ ತಲುಪಿದೆ ಭೂಮಿಯ ಬದುಕು...