ನಾನು

ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕವಣೆಯ ಏಟಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹಣ್ಣು ನಾನು
ನೆಲ ಮುಟ್ಟಲಿಲ್ಲ, ಬಿದ್ದಿದ್ದು ನಿನ್ನೆದೆಗೆ.
ನಿನ್ನ ಹೃದಯದ ಸದ್ದಾಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಕುಳಿತೆ.

ನಿನ್ನೆದೆಯ ಪರಿಮಳವ ಅರಸಿ ಬಂದಿಹ ದುಂಬಿ ನಾನು
ಝೇಂಕರಿಸಿ ಝೇಂಕರಿಸಿ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿಯುತ್ತ
ಮಧುಹೀರುವಾಸೆಯಲಿ ಅಲ್ಲೇ ಕುಳಿತೆ.

ನಿನ್ನ ಚಂಚಲದೃಷ್ಟಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಮೀನು ನಾನು
ಬಲೆಯಿಲ್ಲ, ಗಾಳವಿಲ್ಲ, ಸಿಲುಕಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಮನದೊಳಗೆ
ಈಜಲಾರದೆ ಅಲ್ಲೇ ಕುಳಿತೆ.

ಬೆಂಬಿಡದೆ ಕಾಡುತ್ತಿವೆ ಪ್ರೇಮ ವೈರಾಗ್ಯಗಳು
ನಾನು ಉನ್ಮತ್ತ ಪ್ರೇಮಿ, ಕಾವಿ ತೊಡದ ವಿರಾಗಿ.
ನಿನಗೆ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯ್ತೇ?
ನಿನ್ನತ್ತ ಬಂದಾಗ ಪ್ರೇಮಿ,
ನಿನ್ನುಳಿದು ಎಲ್ಲ ತೊರೆದ ವಿರಾಗಿ.

-ಲಲಿತ ಎಸ್

+6