ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯುಳ್ಳವರಿಗಾಗಿ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ಮನೆಯೊಳಕ್ಕೆ ಬಂದವರೇ ”ನಾಳೆಯಿಂದಲೇ ಕೆಲಸ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿಬಿಡಬೇಕು. ನೆಂಟರಿಷ್ಟರು ಬರುವುದರೊಳಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡರೆ ನಿರಾಳ.ಸುಮ್ಮನೆ ಜನಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದಷ್ಟು ಗಲಭೆ, ಗದ್ದಲ. ಕೆಲಸಗಳೇನು ಆಗಲ್ಲ” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡವಳೇ ಕುತೂಹಲ ತಡೆಯಲಾರದೆ ಅವರಿದ್ದ ಕಡೆಗೆ ಬಂದಳು ಮಾದೇವಿ. ”ಏನನ್ನು ಮಾಡಿಸಿಡುವುದು ಅಜ್ಜೀ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು....
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ಅವಳು ಬಂದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ಶಾರದೆ ”ಮಗಳೇ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ? ತಾತನವರ ಪೂಜೆ ಇನ್ನೇನು ಮುಗಿಯುತ್ತಾ ಬಂತು. ಬಾ ಊಟಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧಮಾಡು” ಎಂದರು. ಹಾಗೇ ಅವಳೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ ”ನೀನು ಮೊದಲಿನಂತೆ ಪಟಪಟನೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸು. ಯಾವುದನ್ನೂ ಯೋಚಿಸಿ ಮಾತನಾಡುವುದನ್ನು ರೂಢಿಮಾಡಿಕೋ” ಎಂದರು. ”ಓ..ನೆನ್ನೆ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು)”ಆಹಾ ಪುಟ್ಟೀ, ನಮಗೆ ಸಪ್ತಮಾತೃಕೆಯರಾದ ನಂತರ ನಮ್ಮ ವಂಶೋದ್ಧಾರಕ ಹುಟ್ಟಿದ. ಅವರುಗಳ ಲಾಲನೆ ಪಾಲನೆ, ಮನೆಯ ಹಿರಿಯರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಒಕ್ಕಲು ಮಕ್ಕಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮ ಇವುಗಳಿಗೆ ಸಮಯ ಹೊಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಕಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರು ನಾಲ್ಕಕ್ಷರ ಕಲಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಆ ಎಲ್ಲ ಹಳವಂಡಗಳ ನಡುವೆ ನನ್ನ ಓದು. ನಿಮ್ಮ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಗೆಳೆಯನಿಂದ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ನೀಲಕಂಠಪ್ಪನವರು ”ಗಂಗೂ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕವನಾದರೂ ಆಲೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಹಿರಿತನ ತೋರಿದ್ದಾನೆ” ಎಂದರು. ಹಾಗೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸಿಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ಗೆಳೆಯನೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡರಾದರೂ ಏನೇ ಆಗಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಸಾರಿ ಅಳಿಯನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆಂದರು. ಇದೆಲ್ಲ ಆದ ಮೂರುದಿನಗಳೊಳಗೆ ನೀಲಕಂಠಪ್ಪನವರ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ”ಅಯ್ಯೊ ಶಿವನೇ ! ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದೀರಿ? ನಿಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ಆಡಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೀರಾ?” ಎಂದರು ಬಸಮ್ಮ.”ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ ಕಣೇ, ನನಗೇನು ಅಂತಾ ಹಸಿವೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾಯ್ದು ಒಟ್ಟಿಗೇ ಊಟ ಮಾಡೋಣ” ಎಂದರು.ಅವರಿಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಒಬ್ಬರೇ ಕುಳಿತು ಊಟ ಮಾಡುವ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ”ಹೋಗಿ ತಾತಾ ನೀವೊಬ್ಬರು, ಕೂಸನ್ನೂ ಚಿವುಟುತ್ತೀರಾ, ತೊಟ್ಟಿಲನ್ನೂ ತೂಗುತ್ತೀರಾ” ಎಂದು ಹುಸಿಮುನಿಸು ತೋರುತ್ತಾ ”ಇದೇನು ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಊಟಮಾಡಿ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದವರು ಮಹೀ ಮನೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಳು. ”ಹೂ..ಈಗಲೂ ಅದೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಷ್ಟೇ, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ಗಂಡನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಗೌರಮ್ಮನವರಿಗೆ ಹಿಗ್ಗುಂಟಾಯಿತು. ತಮ್ಮ ಮನೆತನಗಳ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ಗೆಳೆತನ ಬಂಧುತ್ವಕ್ಕೆ ನಾಂದಿಯಾದರೆ ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆಯೇ ಅವರ ಮನಕ್ಕೆ ಮುದ ತಂದಿತು. ಮಗನು ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾನೋ ಎಂಬ ಕಾತುರತೆಯಿಂದ ಅವನತ್ತ ನೋಡಿದರು. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಮಂಗಳಮ್ಮ ಅವರ ಮಗ ಸುಬ್ಬಣ್ಣನೂ...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು)ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದ ಶಂಕರಪ್ಪ ಅವರ ಹತ್ತಿರ ನಿಷ್ಠೂರ ಕಟ್ಟಕೊಳ್ಳಲು ಹೋಗದೆ ”ನೋಡಿ ರಕ್ತ ಸಂಬಂದದಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಇದು ಈ ತಲೆಮಾರಿಗೇ ಸಾಕು. ಮಗಳಿಗೂ ಅದನ್ನೇ ಮಾಡಲು ನನಗಿಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಾತು...
ಏನೋ ಮಂಪರು, ಯಾರದೋ ಸದ್ದು ಸಪ್ಪಳ,ಕಣ್ಣು ಬಿಡಬೇಕೆಂದರೂ ಆಗದಷ್ಟು ರೆಪ್ಪೆಗಳು ಭಾರವಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿವೆ. ಮೇಲೇಳಲು ಮನ ಬಯಸಿದರೂ ದೇಹ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೋ ಕಾಣದ ಲೋಕಕ್ಕೆ ತೇಲಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವ. ವೈದ್ಯರು ”ಗಾಭರಿಯಾಗುವಂತಹದ್ದೇನಿಲ್ಲ, ಷಾಕಿನಿಂದ ಹೀಗಾಗಿದೆ. ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಬೇಡಿ. ಅವರನ್ನು ಒಂಟಿಯಾಗಿರಲು...
(ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದುದು) ರಾತ್ರಿ ಊಟವಾದ ನಂತರ ರಮ್ಯಾ ಗಂಡನಿಗೆ ಸಾಯಂಕಾಲ ತಂದೆ-ತಾಯಿ ಜೊತೆ ನಡೆದ ಮಾತು-ಕಥೆ ತಿಳಿಸಿದಳು. “ನಾನು ಸೈಟು ಕೊಂಡುಕೊಂಡಾಗಲೇ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಈ ವಿಚಾರ ಅಮ್ಮ-ಅಪ್ಪಂಗೆ, ಅತ್ತೆ- ಮಾವಂಗೆ ತಿಳಿಸೋಣಾಂತ. ನೀನು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ನೀನು ಯಾಕೆ ಈ ವಿಚಾರ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟೆಂತ ನನಗೆ ಈಗಲೂ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ.’...
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…