Author: Dr.H N Manjuraj

ಕೇವಲ ನಲುಮೆಯಲಿದ್ದರೆ ಸಾಲದು; ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಆಗಾಗ ಬಿಕ್ಕುತಿರಬೇಕು !ಹಸಿವಲಿ ಒದ್ದಾಡಿದ ಹಕ್ಕಿ ಕುಕ್ಕುವ ಹುಳಹುಪ್ಪಟೆಯ ಪ್ರಾಣಸಂಕಟವ ಅರಿಯಬೇಕು !! ಒಂದರೆ ಗಳಿಗೆ ಮೀನು ನೀರ ಬಿಟ್ಟುಹಾರಿ ನೆಗೆದು ಮತ್ತೆ ಮುಳುಗುವ ತೆರದಿಹೆಬ್ಬುಲಿಯ ಬಾಯಿಗೆ ಸಿಕ್ಕೂ ಸಿಗದಂತೆಓಡಿ ತೇಕುತ ಬದುಕುವ ಹುಲ್ಲೆಯ ಭಯದಿ ಬೀಸು ಗಾಳಿಗೆ ಬಗ್ಗುತ ಇನ್ನೇನು...

ಬರುವನೇ ಮತ್ತೆ ಮಾಧವ?ನನ್ನ ಕಾಣದೆ ಹಾಗೆಯೇ ಹೋದವ! ಅರಳಿದ ಹೂವಲಿ ಬೆರೆತ ಕೊಳಲಗಾನವತನ್ಮಯದಿ ಕೇಳುತ ನಿನ್ನರಸಿ ಬಂದೆ ನನ್ನ ತಪ್ಪಿಸಿ ಸುಳ್ಳನೊಪ್ಪಿಸಿದವಅನ್ಯರನೊಲಿದ ಪರಿ ನೋಡಿ ನೊಂದೆ. ಲೋಕನಿಂದೆಯ ಮರೆತು ಅನುರಾಗದಲಿ ಬೆರೆತುನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಓಡೋಡಿ ಬಂದೆ ಯಮುನೆಯ ನೀರಲಿ ಕಲೆತ ಒಲವಧಾರೆಯನೆನಹುತ ತೇಲುತ ವಿರಹವ ಬೆದಕಿದೆ ಚಂದಿರನಿಲ್ಲದ ಇರುಳಿನ...

ಮೋಡ ಕಟ್ಟುತಿದೆ ಗಾಳಿ ಬೀಸುತಿದೆ‌ಜೀವಜಲ ಸುರಿದು ಸಡಗರಿಸಲು ಮಳೆ ಬೀಳುತಿದೆ ಬಿಸಿಲೂ ಹೊಳೆಯುತಿದೆಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು ಬಣ್ಣದೋಕುಳಿಯಾಡಲು ಕಾಲ ಸಮೀಪಿಸುತಿದೆ ನೆಲ ಒದ್ದೆಯಾಗುತಿದೆಮಣ್ಣಲಿ ಬೀಜ ಮೊಳೆತು ಸಸಿಯಾಗಲು ಮಂಜು ಸುರಿಯುತಿದೆ ಬೆಳಕು ಮೂಡುತಿದೆಪಾರಿಜಾತ ಕಳಚಿ ಭುವಿಯ ಸಿಂಗರಿಸಲು ಹೂವರಳಿ ಕಂಪಿಸುತಿದೆ ತಂಗಾಳಿ ರಮಿಸುತಿದೆಮಕರಂದಕೆ ಭ್ರಮರ ದಾಳಿಯಿಡಲು ಸಂಜೆ ಸಮೀಪಿಸುತಿದೆ...

ವೈರಿ ಹೊರಗಿಲ್ಲ !(ಒಂದು ವಾಚ್ಯದ ಸೂಚ್ಯಂಕ) “ಕೆಂಡದ ಮಳೆ ಕರೆವಲ್ಲಿ ಉದಕವಾಗಿರಬೇಕು” – ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಕರೆದಾಗ ಹೋಗುವ, ಹೋಗದಿರುವಕಂಡಾಗ ಮಾತಾಡಿಸುವ, ಮಾತಾಡಿಸದಿರುವಕೊಟ್ಟಾಗ ತಿನ್ನುವ, ತಿನ್ನದಿರುವಬಂದಾಗ ಸಂವಹನಿಸುವ, ಸಂವಾದಿಸದಿರುವಬಿಟ್ಟಾಗ ನೋಯುವ, ನೋಯದಿರುವ ಬಯ್ದಾಗ ತಳಮಳಿಸುವ, ಮುದುಡದೇ ಇರುವಕಣ್ಣೆದುರಾದಾಗ ನೋಡುವ, ನೋಡದಿರುವಹೇಳಿದಾಗ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ, ಆಲಿಸದಿರುವಗೋಳು ಕರೆವಾಗ ಕಿವಿಗೊಡುವ, ಕಿವುಡಾಗಿ ಬಿಡುವದುಃಖಿಸುವಾಗ ಸಾಂತ್ವನಿಸುವ,...

ಎಲ್ಲವನೂ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆವಿನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಓದಬೇಕಷ್ಟೇ;ಹಾಳೆ ತಿರುವಿದ ಸಶಬ್ದ ನಾಚಬೇಕಿದೆ. ಎಲ್ಲವನೂ ಹಾಡಲಾಗಿದೆತನ್ಮಯದಿ ಕೇಳಬೇಕಷ್ಟೇ;ಗೀತಗಂಧ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಪಸರಿಸಬೇಕಿದೆ. ಎಲ್ಲವನೂ ಬದುಕಲಾಗಿದೆಜೀವಂತದಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಷ್ಟೇ;ಅರಳೀಮರವೇ ಆಹ್ಲಾದವಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲವನೂ ಅನುಭವಿಸಲಾಗಿದೆಭವಮುಕ್ತವಾಗಿ ಧರಿಸಬೇಕಷ್ಟೇ;ಸಾವು ಸಮೀಪದಲೇ ಇರುತದೆ. ಎಲ್ಲವನೂ ಮಾತಾಡಲಾಗಿದೆಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಕೇಳಬೇಕಷ್ಟೇ;ಅಹಮಿನ ಸರ್ಪ ಸಾಯಬೇಕಿದೆ. ಅದೇ ಪಂಚಭೂತ; ಅದೇ ದೇವದೂತಹೊಸದೇನೇನೂ ಇಲ್ಲ ಜಗದಲಿ;ಮನಸು ಮಧುರವಾಗಬೇಕಿದೆ. ಹಳೆಯದು ಹಳಸಲಾಗದಂತೆಜತನವಾಗಿ...

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ನಿಧಾನಿಸು, ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು ಧ್ಯಾನಿಸು;ನಿನ್ನ ಕುರಿತು ಬಂದ ಮಾತಿಗೆ ; ಮಂದಿ ಮನಸಿಗೆ ! ಹರಿವ ನೀರನು ನೆನಪಿಸು, ಕಸಕಡ್ಡಿ ತೇಲುವ ತಾಮಸವ ಗಮನಿಸುನಿನ್ನನೇ ‘ಲೋಕಿʼಸುವ, ಅವಲೋಕಿಸುವ ಏಕಾಗ್ರತೆಗೆ ; ಜಾಗ್ರತೆಗೆ ! ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ನಿಧಾನಿಸು, ನೀ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವ ಮುನ್ನ ;ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವ ನಿನ್ನ ಕನ್ನಡಿ...