ಶ್ವಾನಪುರಾಣಕ್ಕೆ ಮಂತ್ರದ ಬ್ರೇಕ್!

ಓನರ್ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾಯಿ ತರುವ ತೀರ್ಮಾನ ಆದಾಗ ನನಗೆ ಭಯಂಕರ ಕಿರಿಕಿರಿ ಆಗಿದ್ದು ಸತ್ಯ. ನನಗೋ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಹೇಳಿದರೆ ಅಲರ್ಜಿ. (6 ನೇ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಾಯಿ ಕಚ್ಚಿ- ಹೊಕ್ಕಳ ಸುತ್ತ 7 ಇಂಜಕ್ಷನ್ ಚುಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ – ನಾಯಿ ಕಂಡರೆ ಆಗೋಲ್ಲ). ವಿಧಿ ಇಲ್ಲದೆ ಮನುಷ್ಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜೊತೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ ! ಇನ್ನು ಮನೆ ಮುಂದೆ ಎಷ್ಟೊತ್ತಿಗೂ ನಾಯಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತೆ ಹೇಳುವ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೀಕರಿಕೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ್ದು ಸತ್ಯ. ದೇವರ ಹತ್ರ ಹೇಳಬೇಕಷ್ಟೆ ! ನಾವು ಎಷ್ಟೇ ಹೇಳಿದರೂ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಇರುವವರು. ಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡುವ ಹಕ್ಕಿಲ್ಲ !

ಜಾಗ ಬದಲಾದ ಕಾರಣವೋ ಎಂಥದೋ, ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಇಡೀ ನಮಗೆ ನಾಯಿ ಸಂಗೀತದ ಲಾಲಿ ಹಾಡು ! ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ! ಮರುದಿನ ನಾಯಿಗೆ “come- go  – eat ಪಾಠ ಆಗ್ತಾಯಿತ್ತು !  ನಾಲ್ಕನೇ ದಿನಕ್ಕೆಲ್ಲ “ನಮ್ಮ ನಾಯಿಗೆ ಎಂತ ಬುದ್ಧಿ . come – go- drink – eat ಎಲ್ಲ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತೆ !” ಹೊಗಳಿಕೆ ಬೇರೆ. ನನಗೋ ಮೈ ಎಲ್ಲ ಉರಿತಿತ್ತು !

ಈ ಕಡೆ ನಾನು ದೇವರಿಗೆ ವಾರ್ನಿಂಗ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ ! ಆದ್ರೆ ದೇವ್ರು ನಾಯಿ ಓಡಿಸಲಿಲ್ಲ !  ” ನಾನು, ಇನ್ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ನಂಬಲ್ಲ” ಅಂತ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದೆ. “ನೀ ನಂಬದಿದ್ರೆ ಕತ್ತೆ ಬಾಲ !” ಹೇಳಿ ದೇವರು ಸುಮ್ನೆ ಕುಳಿತ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ದೇವರ ಕೈಲಿ ಎಂಥದೂ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ನಾಯಿ ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಸ್ನೇಹ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಿತು (ನನ್ನ ಒಬ್ಬಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು).  ನಾಯಿಗಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದ ಸಣ್ಣ ಮನೆ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಮುಂಬಾಗಿಲ ಕಡೇಗಲ್ವಾ ? ಪ್ರತಿ ಸರ್ತಿ ಅದರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಒಳ ಬರೋದಕ್ಕೆ ನೋಡ್ತಾ ಇತ್ತು ! ನನ್ನ ಸ್ನೇಹ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋದಕ್ಕೆ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತೋ ಏನೋ ! ನಾಯಿ ನಾರಾಯಣ ಸ್ವರೂಪಿ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಆ ನಾಯಿ ನೋಡುವಾಗ ನಾರಾಯಣ ಖಂಡಿತ ನೆನಪಾಗ್ತಾ ಇದ್ದ. ಆದ್ರೆ ಭಕ್ತಿಲಲ್ಲ. ನನ್ನ ಬೈಗುಳ ತಿನ್ನೋದಿಕ್ಕೆ !

ಶನಿವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ದೇವರಿಂಗೆ ಧಮಕಿ ಹಾಕಿದೆ “ನಾಳೆ ಸಂಜೆ ಒಳಗೆ ನಾಯಿನ ನಮ್ಮ ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್ ನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕಳಿಸದೆ ಇದ್ರೆ ……… ನೀನು ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡೀನಿ. ನಿನಗೆ ಯಾರೂ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡದ ಹಾಗೆ… ಹೋಮ-ಹವನ ನಡೆಸದ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ”.

.

ದೇವರು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡನಾ ? ಇಲ್ವಾ ? ಅನುಮಾನ ಆಯ್ತು. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಂತ್ರದ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡೇ ಇದ್ದೆ ! ರಾತ್ರಿ ಕನಸಲ್ಲಿ ಕಂಡ ದೇವರು “ಆಯ್ತು ಮಾರಾಯ್ತಿ. ಸಾಕು ಮಾಡು ನಿನ್ನ ಪಿರಿಪಿರಿ” ಹೇಳಿ ಹೇಳಿದಂಗಾಯ್ತು !

ಭಾನುವಾರ ಬೆಳ್ಳಾಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ  ಓನರ್  ಮನೆಯೋರೆಲ್ಲ ಯಾರದ್ದೋ ಮದುವೆಗೆ ಹೊರಟರು. ನಾಯಿ ಪಾತ್ರೆಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ರಾಗಿ ಗಂಜಿ ಸುರಿದು, ನಾಯಿಗೆ ತಿನ್ನಿಸಿಯೇ ಹೊರಟರು.  ನಾನು ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತೆ ಇದ್ದೆ ! ಸದ್ಯ “ನಾಯಿಗೆ ಊಟ ಹಾಕ್ತೀರಾ ?” ಅಂತ ನನ್ನನ್ನ ಕೇಳಲಿಲ್ವಲ್ಲ . ಮನಸ್ಸಿನ ಒಳಒಳಗೇ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಗೊಂಡೆ. ಒಂದು ಗಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ನಾಯಿ ಮನೆಯಿ೦ದ ಕೆಳ ಗೇಟ್ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎ೦ತದೋ ಸುರಿದ ಹಾಗೆ ಶಬ್ದ ! ನೋಡಿದರೆ – ನಾಯಿ ವಾಂತಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ತಾ ಇದೆ. ರಾಮ … ರಾಮ…ಇಶ್ಶೀಶ್ಶೀ……

ವಾಂತಿ ಮಾಡಿ, ನಾಯಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಮಲಗಿತು. ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗೆ ಮದುವೆ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದವರಿಗೆ ನಾಯಿ ವಾಂತಿಯ ಸ್ವಾಗತ ! ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆ ಬೇರೆ ! ಬೈದುಗೊಂಡೇ ಒಳಬಂದರು  ಎಲ್ಲರು ! ಒಂದಿಷ್ಟು ನೀರು ಸುರಿದು ತೊಳೆದರು. ವಾಸನೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ ! ಬ್ಲೀಚಿಂಗ್ ಪುಡಿ ಸುರಿದು ತಿಕ್ಕಿ ತೊಳೆದರು. ವಾಂತಿ ವಾಸನೆ ಹೋಗಿ, ಆಸ್ಪತ್ರೆ ವಾಸನೆ ಬರೋದಕ್ಕೆ ಶುರುವಾಯ್ತು. ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಬಂದು, ನಾಯಿ ಚೈನ್ ಹಿಡಿದುಗೊಂಡು, ಹೊರಗೆ ಹೋದರು. ಎಲ್ಲಿಂದ ತಂದರೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ತೆಕ್ಕಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟರಿರಬೇಕು ! ಅಂತು ದೇವರು ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ! ನಾಯಿಯಿಂದ ನನಗೆ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು !

 ಮಂತ್ರಕ್ಕೆ ಮಾವಿನ ಕಾಯಿ ಉದುರುತ್ತಾ- ಇಲ್ಲವಾ ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾಯಿ ಓಡಿಸಬಹುದು !  ಇದು ನನ್ನ ಅನುಭವ !

.

 

  .