ಹಾರುವುದಾ ಕಲಿತ ಮರಿ ಹಕ್ಕಿ

ಅಮ್ಮ ಕಟ್ಟಿದ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಬಾಯಿ ತೆರೆದು ಗುಟುಕಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ
ಹಾರಿ ಬಂದು ಆಹಾರ ನೀಡುವ ಅಮ್ಮನ ಚಿಂವ್ ಗುಡುತ್ತಾ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ

ಅಮ್ಮನ ಪೋಷಣೆಯ ಫಲವೂ ಎಂಬಂತೆ ರೆಕ್ಕೆ ಬಲಿಯತೊಡಗಿದವು
ಗೂಡಿನ ಹೊರಗೆ ಹಾರಬೇಕೆಂಬ ಇಚ್ಛೆ ಕನಸುಗಳು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದವು

ಮೊದಮೊದಲು ಪುಟಿಯುತ್ತಾ ಗೂಡ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದೆ
ನಂತರ ಹಾರುತ್ತಾ ಮರದ ಟೊಂಗೆಯ ಮೇಲೆ  ಕುಳಿತೆ

ಬೀಸುವ ತಂಗಾಳಿ ಮೈಯ ಮೇಲಿನ ಪುಕ್ಕಗಳ ನೇವರಿಸಿ ಶಭಾಷ್ ಗಿರಿ ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು
ಗಿಡದ ಎಲೆಗಳೆಲ್ಲಾ ತಲೆದೂಗಿ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿತ್ತು

ಶುಭ್ರ ನೀಲಾಕಾಶ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ವಿಹರಿಸಲು ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆದಿತ್ತು
ಅಮ್ಮ ತರುವ ಗುಟುಕು ಆಹಾರ ಸಾಲದಾಗಿ ಹೊಟ್ಟೆ ತಾಳ ಹಾಕಿತ್ತು

ಗೂಡ ತುದಿಯಿಂದ ಚಂಗನೆ ಧುಮುಕಿರುವೆ
ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಬಡಿಯುತಾ ಗಾಳಿಯಲಿ ತೇಲುತ್ತಿರುವೆ

ಹೊಸ ಹೊಸ ಮರಗಳ ತುದಿಯ ಮೇಲೆ ಕೂರುವ ಅವಕಾಶ
ಸರ್ರನೆ ಇಳಿದು ಹುಳ ಹುಪ್ಪಟೆಗಳ ಹೆಕ್ಕಿ ತಿನ್ನುವ ಧಮಾಕ

ಕೊಕ್ಕು ಮೇಲೆ ಮಾಡಿ ಗಾಳಿಯ ಸೀಳಿ ಮೇಲಕ್ಕೇರುವುದಾ‌ ಕಲಿತಿರುವೆ
ಎರಡು ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಸೇರಿಸಿ ಲಂಬವಾಗಿರಿಸಿ ಹಾಗೇ ಕೆಳಗಿಳಿಯುವುದಾ ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡಿರುವೆ

ಎನ್ನ ಆಹಾರವ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನುವ ಶಕ್ತಿ ಮನೆ ಮಾಡಿದೆ
ಗೂಡು ತೊರೆದು ಬದುಕ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಛಲ ಮುನ್ನಡೆಸಿದೆ

ರೆಕ್ಕೆ ಬಲಿತ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಆಗಸವೇ ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರ ಎಂದು ಮನ ಹೇಳಿದೆ
ಎಲ್ಲರಂತೆ ಹಾರುತಾ ಹಾಡುತಾ ಮುಂದೆ ಸಾಗಬೇಕಿದೆ

– ಶರಣಬಸವೇಶ ಕೆ. ಎಂ
( ಕುಮಾರ ದಿನಕರ್.ಎಂ ಆರನೇ ತರಗತಿ. ಈ ಬಾಲ ಪ್ರತಿಭೆ ಬಿಡಿಸಿದ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ
ಅಡಿ ಬರಹ )