ನನ್ನ ನೆನಪಿನ ಕಥೆಗಳ ಗಂಟು ಬಿಚ್ಚುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ಪ್ರೀತಿಯ ಹಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರ ನೆನಪಾಗುವುದಲ್ಲಾ
ಕಳೆದ ಸಂತಸದ ಕ್ಷಣಗಳ ನೆನೆದಾಗಲೆಲ್ಲ
ನಲ್ಮೆಯ ಮಿತ್ರರೇ ಸದಾ ನೆನಪಾಗುವರಲ್ಲ
ಈಗ ಅವರೆಲ್ಲಿರುವರೋ ಹೇಗಿರುವರೋ ತಿಳಿಯದು
ತಮ್ಮದೇ ಲೋಕದಲಿ ವ್ಯಸ್ತ ಸಂತೃಪ್ತರಿರಬಹುದು
ನಟ್ಟಿರುಳ ರಾತ್ರಿಯಲಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುವಾಗೆಲ್ಲ
ಪ್ರೀತಿಯ ಹಳೆಯ ಮಿತ್ರರ ನೆನಪಾಗುವುದಲ್ಲ
ಕೆಲ ವಿಷಯಗಳೇ ಹಾಗೆˌ ಹೂಗಳ ಹಾಗೆ
ನೆನೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮನದ ತುಂಬಾ ಪರಿಮಳದ ಬುಗ್ಗೆ
ನೆನಪಿನ ನಗರಿಯ ಸಂಚಾರ ಹೊರಟಾಗಲೆಲ್ಲ
ಪ್ರೀತಿಯ ಮಿತ್ರರದೇ ನೆನಹು ಎದುರಾಗುವುದಲ್ಲ
ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಿ ಆಗಿದೆ ಬದಲಾವಣೆ
ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅವರವರದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊಣೆ
ಕೆಲವರಿಗೆ ನೌಕರಿಯಿಂದ ಪುರುಸೊತ್ತು ಇಲ್ಲ
ಹಲವರಿಗೆ ಗೆಳೆಯರ ಅವಶ್ಯಕತೆಯೇ ಇಲ್ಲ
ಮಿತ್ರರ ನಡುವೆಯಿಂದು ಆವರಿಸಿದೆ ಮೌನದ ತೆರೆ
ಕಳಚಿಹೋಗಿದೆ ಈಗ ಆ ಆತ್ಮೀಯತೆಯ ಪೊರೆ
ಕಳೆದ ಆ ಕ್ಷಣಗಳ ನೆನೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ಹಳೆಯ ಮಿತ್ರರೆಲ್ಲರ ನೆನಪಾಗುವುದಲ್ಲ.
ನಿಧಾನವಾಗಿ ವಯಸ್ಸು ಮಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ
ಜೀವನ ನೆನಪಿನ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯುತಿದೆ
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕೆಲವರ ನೆನಪು ತುಂಬಾ ಕಾಡಿದರೆ
ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಆ ನೆನಪುಗಳೇ ಈ ಜೀವಕಾಸರೆˌ
ಸಾಗರದ ಸಂಪತ್ತು ತೀರಕೆಂದೂ ತೇಲಿ ಬಾರದು
ಮತ್ತೆ ಹಳೆಯ ಮಿತ್ರರ ಸಂಗ ಮತ್ತೆಂದೂ ಸಿಗದು
ಸಿಕ್ಕ ಸ್ನೇಹ ಸವಿ ಕ್ಷಣಗಳ ನಿಮ್ಮದಾಗಿಸಿ ಜತನದಿ
ಮರಳಿಬಾರದು ಮುಂದೆ ಈ ಮೈತ್ರಿಕಾಲ ಜೀವನದಿ.
–ಸುಜಾತಾ ರವೀಶ್
(ಮೂಲ: ಹಿಂದಿ, ಹರಿವಂಶರಾಯ್ ಬಚನ್ ಅವರ ಕವಿತೆಯ ಅನುವಾದ)
ತುಂಬಾ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ವಾದ ಅನುವಾದ ಕವನ ಕೊಟ್ಟಿದಕ್ಕೆ ನಮನಗಳು ಸೋದರಿ
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಅಕ್ಕ
Nice
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ನಯನಾ
Super
ಗೆಳೆತನದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾಲುಗಳ ತುಂಬಾ ತುಂಬಿದ ಅನುವಾದಿತ ಕವನವು ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಮೇಡಂ.