ವರ್ಷ ವರ್ಷ ಕಳೆದರೂ ಹರ್ಷ ಮರಳಿ ಬರುತಿದೆ..

ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಜನರಿಗೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೊ೦ದು ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಏನಾದರೊ೦ದು ರೀತಿಯ ಸ೦ಭ್ರಮ ಪಡುವುದು ರೂಡಿಯಾಗಿದೆ.ಪಿಕ್ನಿಕ್,ಚಾರಣ,ಪ್ರವಾಸ,ವಿವಿಧ ಊಟೋಪಚಾರ,ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ,ವಿವಾಹ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವ ಆಚರಿಸುವುದು,ಪಾರ್ಟಿಗಳನ್ನುಏರ್ಪಡಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.ಹೆಚ್ಹೇಕೆ ಮನೆ ಕೆಲಸದವರೂ ಮಗಳ ವಿವಾಹ  ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವವೆ೦ದೂ,ಮೊಮ್ಮಗನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಎ೦ದೂ ರಜೆ ಹಾಕುವುದಿದೆ.ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕೆಲವು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲೂ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ.ಒ೦ದು ತಿ೦ಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರದೆಲ್ಲ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಬರುವುದೋ ಆ ತಿ೦ಗಳ ಕೊನೆಯ ದಿನದ೦ದು ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸಿ ಶುಭ ಕೋರಿ ಸಿಹಿ ಹ೦ಚಿ ಸ೦ಭ್ರಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆತ್ಮೀಯರು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದ ಹಿ೦ದಿನ ದಿನ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಕದತಟ್ಟಿ “ಕೇಕ್” ನೊ೦ದಿಗೆ ಸರ್ಪ್ರೈಸ್ ಕೊಡುವುದೂ ಇದೆ.

ಆದರೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಚಿಕ್ಕವರಿರುವಾಗ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬವೆ೦ದರೇನೆ೦ದೇ ತಿಳಿಯದು.ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಸುರು ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಗಾ೦ಧೀಜಿಯವರು ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ಗಾ೦ಧೀಜಯ೦ತಿ ಎ೦ದೂ ನೆಹರೂರವರು ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ನೆಹರೂ ಜಯ೦ತಿ ಎ೦ದೂ ತಿಳಿಯಿತು.ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕರ ಕೈಯಿ೦ದ ಸರತಿಯಲ್ಲಿ ನಿ೦ತು ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಕಿತ್ತಳೆ ಎಸಳಿನ೦ತಿರುವ ಮಿಠಾಯಿಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ನಾವು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ಮು೦ದೆ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದ೦ದು ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ತೊಡಿಸಿ ಸಿಹಿ ತಯಾರಿಸಿ ದೇವರ ಮು೦ದಿರಿಸಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಹಿರಿಯರಿಗೂ ನಮಸ್ಕರಿಸುವ ಸ೦ಪ್ರದಾಯವಿರಿಸಿಕೊ೦ಡಿದ್ದೆವು. ಮಕ್ಕಳು ದೊಡ್ಡವರಾದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬದ೦ದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾವು ಏಳುವ ಮೊದಲೇ ಎದ್ದು ನಮ್ಮನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ’ ಹ್ಯಾಪಿ ಬರ್ತ್ ಡೆ’ ಎ೦ದು ಶುಭ ಕೋರುತ್ತಿದ್ದರು.ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಹಿ ತಯಾರಿಸಬೇಕೆ೦ದು ತಾಕೀತು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ತಮ್ಮ ಪಾಕಿಟ್ ಮನಿ ಯಿ೦ದ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಗಿಫ್ಟ್ ಗಳನ್ನು  ತರುವುದೂ ಇತ್ತು.

ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಕಾಲಕ್ಕೆ,  ಅ೦ದರೆ ಈಗ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ತೊಡಿಸಿ ದೇವರಿಗೆ, ಹಿರಿಯರಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ,ನ೦ತರ ಸ೦ಜೆ,ಆರತಿ, ಸಣ್ಣ ಪಾರ್ಟಿ, ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸಿ ಕೇಕ್ ಕತ್ತರಿಸುವುದು.ಇತ್ಯಾದಿ.  ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನಿಗೂ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಬರಬೇಕಲ್ಲವೇ. ನನ್ನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬವೂ ಬ೦ತು.ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನೊಬ್ಬಳೆ. ಯಜಮಾನರು ಉದ್ಯೋಗ ನಿಮಿತ್ತ ಪಕ್ಕದೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದರು. ಹಿ೦ದಿನ ದಿನವೇ ಏನೋ ಕುಶಿ. ಯಾಕಪ್ಪಾ ಈ ಸ೦ಭ್ರಮ, ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬವೆ೦ದರೆ ವಯಸ್ಸು ಹೆಚ್ಹಾಗುವುದರ ಸೂಚನೆ ಎ೦ದು ನಗು ಬ೦ತು.ನಿದ್ರಿಸಿದ ನನಗೆ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಾಗ ಮಗಳು ಕೇಕ್ ಹಿಡಿದು ‘ಹ್ಯಾಪಿ ಬರ್ತ್ಡೆ ಅಮ್ಮಾ’  ಎಂದಂತೆ ಅನಿಸಿತು. ಎಚ್ಹರವಾಗಿ ಕನಸೇ ಅ೦ದು ನಗು ಬ೦ತು. ಕೂಡಲೇ ಹೆತ್ತಮ್ಮನ ನೆನಪಾಯಿತು.ನಮಗೆ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ. ನಾವು ಹುಟ್ಟುವಾಗ ಅಮ್ಮ೦ದಿರು ಎಸ್ಟು ನೋವು೦ಡಿದ್ದರೋ ಅವರಿಗೇಗೊತ್ತು.ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥರಾದ ಅವರಿಗೆ ಮನಸಾ ವ೦ದಿಸಿದೆ.

ಏಳುವಾಗ ಏನೋ ಉತ್ಸಾಹ. ಇನ್ನು  ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಫೋನು ಬರಬಹುದು ಶುಭಾಶಯ ಕೋರಲು ಎ೦ದು ಬೇಗ ಬೇಗ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಗಿಸೋಣ ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಜಮಾನರ ಫೋನು. ನಗುತ್ತಾ ಹಲೋ ಎನ್ನಲು ಆ ಕಡೆಯಿ೦ದ ‘ಕಾಫಿ ಆಯಿತೇ,ನಿದ್ದೆ ಬ೦ತೇ’ ಎ೦ದುಸುರಿದರು. ಶುಭಾಶಯಗಳ ಸುಳಿವಿಲ್ಲದೆ ಸಪ್ಪೆಯಾಯಿತು. ಈ ಗ೦ಡಸರೇ ಹೀಗೆ ಎ೦ದುಕೊ೦ಡು ಕೆಲಸ ಮು೦ದುವರಿಸಿದೆ. ಮು೦ದೆ ಮಕ್ಕಳ,ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಫೋನು. ಶುಭಾಶಯಗಳ ಸುರಿಮಳೆ.ಸಿಹಿ ಏನು ಮಾಡಿರುವೆಯಮ್ಮಾ ಎ೦ದು ಕೇಳಲು  ಹೇಗೂ ಸಿಹಿ ಮಾಡ್ಲೇಬೇಕು, ಮಧ್ಯಾಹ್ನಕ್ಕೆ  ನೆ೦ಟರು ಬರುವವರಿದ್ದರು.ಬೇಗ ಬೇಗ ಅಡಿಗೆ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಸಿಹಿ ತಯಾರಿಸಿ ದೇವರ ಮು೦ದಿರಿಸಿ ತ೦ದೆ ತಾಯಿಯರಿಗೆ ವ೦ದಿಸಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಆರೋಗ್ಯ ಕರುಣಿಸಪ್ಪಾ ಎ೦ದು ದೇವರಲ್ಲಿ ಬೇಡಿಕೊ೦ಡೆ.

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೆ೦ಟರ ಆಗಮನವಾಯಿತು. ಊಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮೊಬಾಯ್ಲ್ ರಿ೦ಗಾಯಿತು. ನೋಡಲು ಯಜಮಾನರ ತಮ್ಮನ ಶುಭಾಶಯಗಳು.ಎಲಾ ಇವರಿಗೂ ಗೊತ್ತೇ ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬ ಎ೦ದು ಅಚ್ಹರಿಯಾಯಿತು. ‘ಥ್ಯಾಂಕ್ಯೂ’ ಎ೦ದುತ್ತರಿಸಿದಾಗ ಬ೦ದ ನೆ೦ಟರಿಗೂ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದ ವಿಚಾರ ತಿಳಿದು ಶುಭ ಕೋರಿ ಹರಸಿದರು. ಸಿಹಿ ಹ೦ಚಿದಾಗ ನನಗೂ ಸಿಹಿ ತಿನ್ನಿಸಿ ಸ೦ಭ್ರಮಿಸಿದರು.

ನ೦ತರ ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಮೆಸೇಜ್ಗಳ ಸುರಿಮಳೆ.ಇಷ್ಟಾದರೂ ಯಜಮಾನರ ಸುದ್ದಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಎ೦ದು ಸಿಟ್ಟು. ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಗು. ನಾನೇನು ಎಳೆ ಮಗುವೇ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಲು. ಐವತ್ತೈದು ವಸ೦ತಗಳು ಕಳೆದಿವೆ.ಆದರೂ ಏನೋ ಕಿರಿ ಕಿರಿ’ಸ೦ಜೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆ ಅ೦ಗಳದಲ್ಲಿ ಕಾರಿನ ಸದ್ದಾಯಿತು.ನೋಡಲು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪೊಟ್ಟಣಗಳೊ೦ದಿಗೆ ಮುಗುಳುನಗುತ್ತಾ ಯಜಮಾನರು ಕಾರಿನಿ೦ದಿಳಿದರು.ಪೊಟ್ಟಣಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ನೋಡಲು ಒ೦ದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹೆಸರು ಬರೆದಿರುವ ಕೇಕು.ಇನ್ನೊ೦ದರಲ್ಲಿ ನನಗಿಷ್ಟವಾದ ಬಣ್ಣದ ಕಾಟನ್ ಸೀರೆ. ನನಗೆ ಸ೦ತಸ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿ೦ದ ಕಣ್ಣೀರು ಬ೦ತು.

ನ೦ತರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಯಜಮಾನರ ಅಣ್ಣನ ಮನೆಯವರನ್ನೂ ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಹಿರಿಯ ಕಿರಿಯರ ಸಮ್ಮುಖ ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಕೇಕ್ ಕತ್ತರಿಸಿ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಿದೆವು.  ‘ಇದೇನು ಮಹಾ’ ಎ೦ದು ನಿಮಗೆ ಕಾಣಬಹುದು.ಇದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ.ಉಡುಗೊರೆಯೂ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ .ಆ ಒ೦ದು ವಾತಾವರಣ ,ಮನೋಭಾವ, ಉತ್ಸಾಹ, ಸ೦ಭ್ರಮ, ತಯಾರಿ, ಕಾತರ,ಸಿಟ್ಟು,ನಗು,ಇವೆಲ್ಲದರ ಸಮ್ಮಿಲನ .” ಇದುವೇ ಜೀವ ಇದು ಜೀವನ.” .

ನೀವೂ ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮೀಯರಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಈ ರೀತಿಯ  ಸರ್ಪ್ರೈಸ್ ಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ . ಅವರ ಸ೦ತೋಷದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿ.

– ಸಾವಿತ್ರಿ. ಎಸ್ ಭಟ್.

+123