ಜೀವ ಜಲ
ಉಕ್ಕೇರಿ ಹರಿಯುತಿದ್ದ ನದಿ , ಹಳ್ಳ , ತೊರೆ,
ಎಲ್ಲಿಯಾಯಿತು ಮರೆ ?,
ಬಾಳಲಾದೀತೇ ನೀರಿಲ್ಲದಿರೆ ?,
ನೀರೇ ಸಕಲ ಚರಾಚರಗಳಿಗೂ ಆಸರೆ .
ಅತ್ಯಮೂಲ್ಯ ನೀರು,
ಬೇರೇನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಇದರಿಂದ ಉಳಿಯಬಹುದು ಉಸಿರು,
ಮರ ಗಿಡ ಬಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲೂ ಕೊನರಲು ಚಿಗುರು,
ಹುಡುಕುವುದು ನೀರನ್ನೇ ಬೇರು.
ಹಿಂದೆ ತುಂಬಿ ತುಳುಕಾಡುತಿದ್ದ ಕೊಳ,
ಇಂದು ಬರಡು ನೆಲ,
ಕಡಿಯುವುದೂ ಕಾಡುಗಳ ,
ಒಂದು ಕಾರಣ ಮಾಯವಾಗಲು ಜಲ.
ಮಾಡಿರಣ್ಣ ನೀರಿನ ಮಿತವ್ಯಯ,
ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆಗುವುದರಲ್ಲಿ ನಾಶ ಇಲ್ಲ ಯಾವುದೇ ಸಂಶಯ,
ಈಗಲೇ ಹುಡುಕಿ ಇದಕ್ಕೊಂದು ಉಪಾಯ,
ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ನೀಡೋಣ ಸಮೃದ್ಧ ನಾಳೆಯ.
ಕಂಡರೆ ಸಾಗುವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ,
ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಪೋಲಾಗೋ ನೀರನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ನಲ್ಲಿ,
ಇರಲಿ ತುಸು ಭವಿಷ್ಯದ ಎಚ್ಚರ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿ ,
ಒಮ್ಮೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡದ್ದು ಸಿಗದು ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ.
ಕೊರೆಯದಿರಿ ಭೂಮಿ ತಾಯಿಯ ಸುಖಾ ಸುಮ್ಮನೆ,
ಅವಳಿಗೂ ಆಗುವುದು ವೇದನೆ,
ಇದಲ್ಲ ಬರೀ ಕಲ್ಪನೆ,
ಹೇಗೆ ಮಾಡೋಣ ಅವಳ ನೋವ ಬಣ್ಣನೆ?.
ನಾವೇ ಕಾರಣ ಈ ಭೂಮಿ ಬರಡಾಗಲು,
ಹತ್ತಿ ಅಂತರ್ಜಲ ಕೊರೆವ ಮರುಳು,
ಇಡೀ ಭೂಮಿಯೇ ಬಂಜರಾಗಲು ಮಳೆ ಹೇಗೆ ಸುರಿಸುವುದು ಮುಗಿಲು?,
ಆವರಿಸುವುದು ಖಂಡಿತಾ ಬರಗಾಲ
ಗೆಳೆಯರೇ ನಾವು ಎಚ್ಛೆತ್ತುಕೊಳ್ಳದಿರಲು.
ನೆಟ್ಟು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಗಿಡ ಮರ,
ಹೊರೋಣ ನೀರನ್ನು ಉಳಿಸೋ ಭಾರ,
ಆ ಮರಗಳು ಹಬ್ಬಿ ತಮ್ಮ ಬೇರ,
ಮಾಡಬಲ್ಲುದು ನೀರಿನ ಕೊರತೆಯನ್ನು ದೂರ.
ನೀರಿನ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಧಾನ,
ಜಲ ಮರುಪೂರಣ ,
ವ್ಯರ್ಥವಾಗೋ ನೀರಿನ ಹರಿವನ್ನ,
ಹಾಯಿಸಿ ಅಂತರ್ಜಲ, ಬಾವಿ , ಕೆರೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಬಳಸೋಣ .
ನಾಶವಾಗುವ ಮುನ್ನವೇ ಜೀವ ಜಲ,
ಬರಲಿ ಇನ್ನಾದರೂ ಜಾಗೃರತರಾಗೋ ಕಾಲ,
ಮತ್ತೆ ತುಂಬುವಂತಾಗಲಿ ಹಳ್ಳ ಕೊಳ,
ಆಗಷ್ಟೇ ಉಳಿಯುವುದು ಜೀವ, ತುಂಬುವುದು ಎಲ್ಲರ ತುತ್ತಿನ ಚೀಲ .
-ನಯನ ಬಜಕೂಡ್ಲು
ಜೀವಜಲ ಸೆಲೆ ಬತ್ತುತಿರೆ ..ನಮಗೆಲ್ಲಿದೆ ಈ ಭೂಮಿಯಲಿ ನೆಲೆ?? ಅರ್ಥವತ್ತಾದ ಕವನ ಮೇಡಂ .