ಹಾದಿ ತೆರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ
ಮೆಟ್ಟಿಲು ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಾಗಿ
ಇಕ್ಕೆಲಗಳಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಹೂ ಚಿಟ್ಟೆ
ನಿಲ್ಲುವಂತಿಲ್ಲ ಮನ ಸೋತು
ಮೈಸೋತು
ಏರುದಾರಿಯಲಿ ಏರಲೇ ಬೇಕು
ಹಾಡು ಮುಗಿವವರೆಗೂ ಹಾದಿ
ತೆರೆದಿರುವ ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಏರು
ಪಯಣ-‘ನಂಬಿ ಕೆಟ್ಟವರಿಲ್ಲ ‘
ಕೈಹಿಡಿದ ಪುಟ್ಟಿ ಮುಂದೆ
ಸಾಗಿದಂತೆಲ್ಲ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆದು
ಮುಂದೊಂದು ಮೆಟ್ಟಿಲಲ್ಲಿ
ಪಾತ್ರ ಅದಲು ಬದಲು
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಪುಟ್ಟಿಯ ಹೆಗಲ ಆಸರೆ
ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮುಂದೆ ಮೇಲೆ
ಎಲ್ಲೋ ಬೀಳುತ್ತಿರುವ ಇಷ್ಟು
ಬೆಳಕನ್ನೇ ನಂಬಿ ನೆಚ್ಚಿ
ಬಿಸಿಲೋ ಮಳೆಯೋ – ಹತ್ತುತ್ತಲೇ..
‘ನಾನ್ಯಃ ಪಂಥಾಃ..’
– ಡಾ. ಗೋವಿಂದ ಹೆಗಡೆ
Very nice 🙂
Thank you
ಸುಂದರ ಬರಹ 🙂
ಹಾದಿ ಸವೆಸಲೇಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯಲ್ಲೂ ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ಕವಿತೆ ಸೊಗಸಾಗಿಸೆ