ಅದೊಂದು ಸಂಜೆ ಮನೆಯ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹೂಗಿಡಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯೊಂದು ಗುಲಾಬಿಯ ಎಳೆ ಮೊಗ್ಗಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ ಮಕರಂದ ಹೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 20 ನಿಮಿ‍ಷಗಳು ಕಳೆದರೂ ಅದೇ ಧ್ಯಾನಮಗ್ನ ಸ್ಠಿತಿ. ಮನಸನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ಕಾಡಿದ ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಮೊಬೈಲ್ ಕ್ಯಾಮರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಆ ಸ್ಠಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತೋ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ! ಅರ್ಧ ಘಂಟೆಯ ಬಳಿಕ ಗುಲಾಬಿ ಗಿಡದ ಗೆಲ್ಲನ್ನು ಮೆಲ್ಲನೆ ಮುಟ್ಟಿದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಹಾರಿ ಹೋಯಿತು. ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಯೋಚನೆಗಳು…….
“ಮೊಗ್ಗರಳುವ ಮೊದಲೇ ಈ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗೆ ಮಕರಂದ ಹೀರುವ ತವಕ ಯಾಕೋ” . ಮೊಗ್ಗು ನಲುಗಿತ್ತು. ಅದೇ ದಿನ ವೃತ್ತ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿತ್ತು ಸುದ್ದಿ -“ಅಪ್ರಾಪ್ತ ಬಾಲಕಿಯ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡಿ ಕೊಲೆ”. ನಲುಗಿದ ಎಳೆ ಮೊಗ್ಗು, ವಿಕೃತ ಕಾಮಿಯ ಕಾಮಲಾಲಸೆಗೆ ಬಲಿಯಾದ ಎಳೆ ಹೆಣ್ಣು ಮಗು- ಎರಡನ್ನೂ ಮನ ಸಮೀಕರಿಸಿತು. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗೂ ತವಕ. ಹೂವರಳುವ ತನಕ ಕಾಯುವ ವ್ಯವಧಾನವಿಲ್ಲ. ಎಳೆಯ ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವನ್ನು ಭೋಗಿಸಿ ಕೊಲೆ ಮಾಡಿದ ಆ ವಿಕೃತ ಕಾಮಿಯ ಕ್ರೂರತೆ ಪುಟ್ಟ ಕಂದಮ್ಮನ ಬದುಕುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕಸಿದಿತ್ತು. ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಬೇಕಿದ್ದ ಮೊಗ್ಗು ಕಮರಿತ್ತು. ಹೂವೂ- ಹೆಣ್ಣೂ ಎರಡೂ…..
-ಕೃಷ್ಣಪ್ರಭಾ, ಮಂಗಳೂರು
ಹೂವು – ಹೆಣ್ಣು ಎರಡರ ನಡುವೆಯೂ ಅದೆಷ್ಟೊಂದು ಸಾಮ್ಯತೆ . ಪುಟ್ಟ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೂ ಅತ್ಯಾಚಾರದಂತಹ ಹೀನ ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿರುವುದು ದುರಂತವೇ ಸರಿ .
Wonderful mam
Good one
Nice writing
Chennagide
ಲೇಖನ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಂದಿದೆ..ಭಾಷೆಯ ಹಿಡಿತ ಅದ್ಭುತ ..
ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಧನ್ಯವಾದಗಳು