ಇದನ್ನು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರಿಂದ ಕಲಿಯಬಹುದಲ್ಲ?
ಕೆಲವು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಜರ್ಮನಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯೊಬ್ಬಳು ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ, ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಗೂ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಶ್ರೀಮಂತ ಉದ್ಯಮಿಯ ಮಗಳಾದರೂ, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಅನಾಥಾಲಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಸ್ವಯಂಸೇವಕಿಯಾಗಿ ದುಡಿಯಲೆಂದು ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಜೀವನಶೈಲಿ ತೀರಾ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಸಹಜವಾಗಿಯೇ, ಇವಳೇಕೆ ಇದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು ಎಂಬ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೇಳಿದಾಗ ಅವಳು “ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಯುನಿವರ್ಸಿಟಿ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಮುನ್ನ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ ಅಥವಾ ಸಮಾಜಸೇವೆ ಮಾಡಿದ ಅನುಭವ ಪಡೆದಿರಬೇಕಾದುದು ಕಡ್ಡಾಯ. ಕೆಲವರು ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದು ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ನಾನು ಸಮಾಜಸೇವೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದೆ “ ಎಂದಳು. ಎಷ್ಟು ಉತ್ತಮವಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲವೇ ?
ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲಾದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಟೀಚರ್ ಅವರು ‘ ಮಕ್ಕಳೇ, ನೀವು ದೊಡ್ಡವರಾದ ಮೇಲೆ ಏನಾಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತೀರಿ’ ಎಂದು ಕ್ಲಾಸ್ ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದರು. ಆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಟೀಚರೇ ರೋಲ್ ಮಾಡೆಲ್ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ಕ್ಲಾಸಿನ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ‘ನಿಮ್ಮಂತಯೇ ಟೀಚರ್’ ಆಗುತ್ತೇವೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದೆವು. ಒಂದಿಬ್ಬರು ಡಾಕ್ಟರ್ , ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗುತ್ತೇವೆಂದು, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಹುಡುಗರು ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ, ಗಂಟೆ ಬಡಿಯುವ ಜವಾನ, ಬಟ್ಟೆ ಹೊಲಿಯುವ ಟೈಲರ್, ಐಸ್ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಮಾರುವವ, ಬಸ್ ಡ್ರೈವರ್ .. …..ಹೀಗೆ ತಮ್ಮೆದುರು ಕಂಡ ಕೆಲಸವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದರು. ಯಾರೂ ಆದರೆ ಯಾರೂ ತಾನು ‘ಸೈನಿಕ’ನಾಗುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ‘ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರ್ಪಡೆ’ಯಾಗುವುದು ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ನನ್ನ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಇದ್ದಿರಲಿಲ್ಲ.
ಜೈ ಜವಾನ್ !
– ಹೇಮಮಾಲಾ.ಬಿ
ಉತ್ತಮ ವಿಚಾರ
ಉತ್ತಮ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಲ್ವಲ್ಲ.
ತುಂಬಾ ಪ್ರಸ್ತುತ, ಹಾಗೆ ನಮಗೆ ಇದು ಅನಿವಾರ್ಯಕೂಡಾ…
ಸಿಂಗಪುರದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಪುರುಷರಿಗೆ ಇದು ಕಡ್ಡಾಯ ಸೇವೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನಲವತ್ತು ವರ್ಷದ ತನಕ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಇಂತಿಷ್ಟು ದಿನ ಎಂದು ನಿಗದಿ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ – ಕೆಲಸದಿಂದ ಬಿಡುವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸೈನ್ಯದ ಸೇವಾ / ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು (ಕಾನೂನು ರೀತ್ಯಾ ಕಂಪನಿಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ಕೊಡಲೇಬೇಕು ಕೂಡ)
ಒಹ್..ಉತ್ತಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ ಎಂದಾಯಿತು. ಧನ್ಯವಾದಗಳು …