ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಿದಾಗ….

ಅದೊಂದು ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡ. ಸಣ್ಣ ಗಾತ್ರದ ಮರವೆಂದರೂ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಅಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟದ್ದಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಮರಕ್ಕೆ ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ಬೆಳೆಯೋ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಮರದ ಎಡಗಡೆಗೆ ಪಾಗಾರ ಗೋಡೆ, ಮುಂದುಗಡೆ ರಸ್ತೆ, ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದರೆ ತಾಗುವ ವಿದ್ಯುತ್ ತಂತಿಗಳು. ಪರಿಣಾಮವೇ ವಿದ್ಯುತ್ ಇಲಾಖೆಯವರಿಂದ ಮರದ ಬುಡಕ್ಕೇ ಕೊಡಲಿ ಪ್ರಹಾರ. ಆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಮರದ ತಪ್ಪೇ? ಖಂಡಿತಾ ಅಲ್ಲ.   ಆ ಮರಕ್ಕೆ ಬದುಕುವ ಹಂಬಲ. ನೋಡನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕೊಡಲಿಯೇಟಿಗೆ ತುತ್ತಾಗಿದ್ದ ಮರದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಚಿಗುರೆಲೆಗಳ ಆಗಮನದ ಸಂಭ್ರಮ. ವಾವ್! ಚಿಗುರೆಲೆಗಳ  ಮೋಹಕ ಬಣ್ಣವನ್ನು ನೋಡಿ ಕಾಣದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಿಗೆ ಮನದಲ್ಲೇ ವಂದಿಸಿದೆ. ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಈ ಸುಂದರ ಚಿತ್ತಾರವನ್ನು ಮೊಬೈಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದೆ.

ನೀನೊಲಿದರೆ ಕೊರಡು ಕೊನರುವುದಯ್ಯಾ ಎಂಬ ವಚನದ ಸಾಲುಗಳು ನೆನಪಾದುವು.  ಮಾನವನ ಧಾಳಿಗೆ ತುತ್ತಾದರೂ, ಮರವನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿಡುವಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಭದ್ರವಾಗಿದ್ದ ಬೇರು ಸಹಕಾರಿ. ತನ್ನ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಸಡ್ಡು ಹೊಡೆದಂತೆ ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಿ ನಳನಳಿಸುತ್ತದೆ ಮರ. ಕೆಲ ಸಮಯದ ಬಳಿಕ ಹಣ್ಣನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಎಂತಹ ಅದ್ಭುತ ಜೀವನ ಪಾಠ, ಉದಾತ್ತ ಸಂದೇಶ ಸಾರುತಿದೆ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಮಾನವನಿಗಾಗಿ!  ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಧೃಢವಾದ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವಿದ್ದರೆ, ಎಷ್ಟೇ ಕಷ್ಟದ ಪ್ರತಿಕೂಲಕರ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಎದುರಾದರೂ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸೋಲಿನಿಂದ ಕಂಗೆಡುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಹೊಸ ಉತ್ಸಾಹದೊಡನೆ ಮುನ್ನಡೆಯುವ ಅದಮ್ಯ ಚೈತನ್ಯ ಮನದೊಳಗೆ. ಎಲ್ಲರ ಮನದಲ್ಲೂ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವೆಂಬ ಬೇರು ಭದ್ರವಾಗಿ ಬೇರೂರಲಿ. ಪ್ರಕೃತಿ  ಮಾನವನಿಗೆ ಎಷ್ಟೊಂದು  ಪಾಠಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ? ನೋಡುವ ಕಣ್ಣು, ಅರ್ಥವಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬುದ್ಧಿ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು ಅಷ್ಟೇ…

-ಡಾ.ಕೃಷ್ಣಪ್ರಭಾ, ಮಂಗಳೂರು

+26