ಆಟಕೆಂದೆ ಬಾನಿನಿಂದ
ತೂಗಲೆಂದೆ ಅತ್ತ ಇತ್ತ
ಇಳೆಯವರೆಗು ತೂಗಿ ಬಿಟ್ಟ
ಬೆರಗು ತುಂಬಿದುಯ್ಯಾಲೆ,
ನಾವೆರೂಪದುಯ್ಯಾಲೆ!
.
ಮಿಣಮಿಣಿಕೆಯ ಮಿರುಗು ತೋರಿ
ಮಿಣಮಿಣಿಕೆಯ ಮಿರುಗು ತೋರಿ
ವಾಲಿ ವಾಲಿ ವಾಲಿಸಿಡುತ
ಬೀಸು-ಗಾಳಿ ಭರದಲಿಡುತ
ತೇಲು ತೇಲು ಎನುತಲೆ
ಮೋಹಪಾಶಕುಯ್ಯಾಲೆ!
.
ಕಗ್ಗ ಕಂತೆ ಹಿಡಿಕೆ ಸಹಿತ,
ಕಗ್ಗ ಕಂತೆ ಹಿಡಿಕೆ ಸಹಿತ,
ಅದೆಂಥ ಹಗ್ಗ, ಅದೇನು ಬಿಗಿತ!
“ಶಬ್ದ, ಅಲೆಗೆ ಎದೆಯನೊಡ್ಡು”
“ಕೂಗು, ಮಾಗು” ಎನುತಲೆ,
ಬಣ್ಣ ಮಣ್ಣಿನುಯ್ಯಾಲೆ!
.
ಗಡ ಗಡ ಗಡ ಏರಿಸಿಡುತ
ಗಡ ಗಡ ಗಡ ಏರಿಸಿಡುತ
ದಡ ದಡ ದಡ ಇಳಿಸಿಬಿಡುತ
ಕರ್ಮ, ಮರ್ಮ ಅರಿಯಲೆಂದೆ
ಅಸಲಿ, ನಕಲಿ ದಾಂಧಲೆ,
ಅರಚು, ಪೇಚಿನುಯ್ಯಾಲೆ!
.
ನೆಳಲು, ಬೆಳಕು ರವಿಯ ಸೂತ್ರ
ನೆಳಲು, ಬೆಳಕು ರವಿಯ ಸೂತ್ರ
ಕಾಂತಿ ಭ್ರಾಂತಿ ಶಶಿಯ ಪಾತ್ರ
ಪುಟಪುಟಿಸಿರೆ ಪದದ ಚಿತ್ರ
ಜೀವ ಭಾವ ಬಲದಲೆ
ಅಂತರಂಗಕುಯ್ಯಾಲೆ!
.
ತೆರೆಯೆ ಕಣ್ಣು ಇಳೆಯ ಸುಳಿಗೆ
ತೆರೆಯೆ ಕಣ್ಣು ಇಳೆಯ ಸುಳಿಗೆ
ಧಾರೆ ಧಾರೆ ಸುರಿವ ಮಳೆಗೆ
ಹಾರೆ ಪಕುಶಿ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ
ನಾವೆ ಕರಗಿ ಕತ್ತಲೆ
ಸತ್ಯ ಮಿಥ್ಯ ಇತ್ತಲೆ!
ಸತ್ಯ ಮಿಥ್ಯ ಇತ್ತಲೆ!
‘
-ಕೆ. ಆರ್.ಎಸ್.ಮೂರ್ತಿ
Superb
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಸರ್.
ನೆಳಲು ಬೆಳಕು ರವಿಯ ಸೂತ್ರ – ಈ ಸಾಲುಗಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಆಯಿತು
ಸುಲಲಿತ ಕವನ..ಇಷ್ಟವಾಯ್ತು.
ಸೊಗಸಾದ ಕವನ … ಕೆಲವೊಂದು ಸಾಲುಗಳು ಭಾವ ಪೂರ್ಣ.
ಉಯ್ಯಾಲೆ ಆಟವ
ಬದುಕಿನ ಓಟವ
ಚಂದದಿಂದ ಪೊಣಿಸಿದ
ಪದಗಳ ಪಾಟವ
ಕವನವೊಂದು
ಹೇಳಲೇನು ಸುಂದರ
ಕಿವಿಗಳಿಗಿಂಪು
ಮನಕೆ ತಂಪು.
-ಅಮನಾ