ಅಘೋರಿಗಳ ನಡುವೆ….ಪುಸ್ತಕ ನೋಟ

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ‘ತ್ರಾಟಕ ವಿದ್ಯೆ’ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ಹಾರಾಡುವ ಹಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಬೀಳಿಸುವ ಬದಲು, ಮೋಡವನ್ನು  ದೃಷ್ಟಿಸಿ ಮಳೆ ಸುರಿಸಿದರೆ , ಬರದ ತಾಪವಾದರೂ ತಗ್ಗೀತು. ‘ವಶೀಕರಣ’ ವಿದ್ಯೆ ಬಳಸಿ ಯಾರನ್ನೋ ಬಲಿ ಕೊಡುವ ಬದಲು, ಶತ್ರುಸೈನಿಕರ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತ ಸಾಧಿಸಿದರೆ ದೇಶಗಳ ನಡುವೆ ಯುದ್ಧ ನಡೆಯುವುದನ್ನೇ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತೋ ಏನೋ? ಹಸಿದವರಿಗಾಗಿ ರಾಶಿರಾಶಿ ಅನ್ನ-ರೊಟ್ಟಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು?  ಯಾರಿಗೂ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬಾರದ ವಿಚಿತ್ರ ಸಾಧನೆಗಳಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?

ಇಂಥಹ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ಹೆಸರು ಏನೇ  ಇರಲಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇವಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಮಾನ್ಯತೆಯಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಕಾನೂನು ಬಾಹಿರ. ಹಾಗಿರುವಾಗ ಸಿದ್ಧಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನಲಾದ ಈ ಅಘೋರ ಪಂಥದ ಆಚರಣೆಗಳು ಕಾನೂನಿನ ಪರಿಧಿಯ ಒಳಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಇವೆಲ್ಲಾ ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹ ಅಪರಾಧಗಳಲ್ಲವೇ? 21  ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿಯೂ ಇಂತಹ ಮೌಢ್ಯಗಳು, ಆಚರಣೆಗಳು  ಉಂಟೇ?

ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಮೂಡಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದು ‘ಅಘೋರಿಗಳ ನಡುವೆ’ ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತಿರುವಾಗ. ಈ ಪುಸ್ತಕದ  ಮೂಲ ಬರಹಗಾರರು  ಶ್ರೀ ಸುರೇಶ್ ಸೋಮಪುರ, ಗುಜರಾತಿ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದರು. ಪುಸ್ತಕದ ಮುನ್ನುಡಿಯ  ಪ್ರಕಾರ ಇದು ಕಥೆ ಅಲ್ಲ, ಲೇಖಕರು ಅಘೋರಿಗಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಅವರ ಬದುಕನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು, ಅವರ ಜೀವನಕ್ರಮವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಎಂಟೆದೆಯ ಧೈರ್ಯ ಬೇಕು.  ಈ ಕೃತಿಯನ್ನು  ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ  ಅನುವಾದಿಸಿದವರು  ಶ್ರಿ ಎಂ.ವಿ.ನಾಗರಾಜರಾವ್ ಅವರು.  ಮೂಲ ಲೇಖಕರೂ, ಅನುವಾದಕರೂ ನಿಜಕ್ಕೂ  ಅಭಿನಂದನಾರ್ಹರು.

– ಹೇಮಮಾಲಾ.ಬಿ