Author: Vasundhara K.M.

ಯಾವ ಬೇಗುದಿಯಲೋ ಅದಾವ ಸಂತಸದಲೋ ಯಾರೋ ಹೊಸೆದ ಬತ್ತಿಗಳಿಗೆ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯ ಕಿಡಿಯನಿತ್ತೆ. ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯಿತೋ ಜ್ವಾಲೆ ಬೆಳಗಿ ತೋರಿತೋ ದೀಪ ಆದರೀ ಕ್ಷಣಕೆ ಅದನು ಕಾಣಲಾರೆ.. ಯಾರದೋ ಹಣೆಬೆವರು ಯಾವುದೋ ಹನಿ ನೀರು; ನೆನೆದ ನೆಲಕೆ ಬಿದ್ದ ಬೀಜ- ನೂರು ಬುತ್ತಿ; ಉಂಡು ಚೆಲ್ಲಿದ ಅನ್ನ...

ಆಜಾನು ಸುಪ್ರಭಾತ ಕೇಳಿ ಎದ್ದೇಳಿ ಏಳಿ ಎಂದು ಜನರನ್ನೂ ತನ್ನನ್ನೂ ಎಚ್ಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನನ್ನ ದೇವರೆಂದೂ ಮಲಗಿಲ್ಲ. ಹಾಲು ಮಜ್ಜನ, ತೀರ್ಥ ನೈವೇದ್ಯ ಉಪಚಾರ ಪಡೆದು; ಘಳಿಗೆ ನೋಡಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಲು ನನ್ನ ದೇವರೆಂದೂ ಗುಡಿಯ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ಧೂಪ ದೀಪ ಮಂಗಳಾರತಿಗೆ ಪ್ರಸನ್ನವಾಗಿ ಸಾಲುನಿಂತ ಭಕ್ತಗಣ ಪರಿವಾರಕೆ ದರ್ಶನ...

‘ ಕಾದ ಬಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಭೋರ್ಗರೆದು ವಿಫಲವಾದ ಮಳೆ ಹನಿಗಳ ನೆನೆದು ವೃಥಾ ಕಳೆದ ಗಡಿಯಾರದ ಮುಳ್ಳುಗಳ ಚಲನೆಯ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣಗಳ ನೆನೆದು ಸೊಗಸು ನೋಟ ಕಾಣದ ಇಂಪು ದನಿಯ ಕೇಳದ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ನೆನೆದು ಒಂದು ಹಿತವನು ಆಡದಿದ್ದ ನಾಲಗೆಯ ಬೀಸು ನುಡಿಗಳ ನೆನೆದು ಸರಿ ದಾರಿಯಲಿ...

. ಸಾವು ಹೊಸ್ತಿಲ ಕದ ಬಡಿದಾಗ ಅದು ಹೇಗೆ ತಯಾರಿಲ್ಲದ ನಾನು ಎದ್ದು ಹೋಗಿಬಿಡುವುದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದೊಮ್ಮೆ ನೋಡು ಸಾವೇ ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳುವೆ ಇವೆ.. ಮಕ್ಕಳಿವೆ, ಮನೆಯಿದೆ, ಗಂಡನಾದಿ ಬಳಗವಿದೆ ಹೇಗೆ ಬರಲಿ ನಿನ್ನೊಡನೆಂದು ಕೇಳಿಕೊಳಲೇ ಹೀಗೆಂದು ಕೇಳಿ ನೋಡಲೇ ಸಾವಿಗೇನಂತೆ ನಿತ್ಯ ಸಮಾರಾಧನೆ- ದಾಸೋಹ. ಹುಟ್ಟೆಂಬುದು...

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನನ್ನೂರಲ್ಲಿ ನವಿಲುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವ ಸುದ್ದಿಗೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದೋ ವಿಷಾದಿಸುವುದೋ ತಿಳಿಯಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಬುದ್ಧಿಗೆ. ನವಿಲುಗಳು ಸರಿ, ನವಿಲಿನಾಹಾರ ಹಾವು- ಹುಳು- ಉಪ್ಪಟೆಗಳೂ ಹೆಚ್ಚಾದುವೇ ಹೇಗೆ..? ಈಗ ಹೇಳಿ, ಚೆಂದ ಕುಣಿತ, ಕಣ್ಮನ ತಣಿತಕೆ ನವಿಲುಗಳಿರಲಿ ಎನ್ನುವುದೇ ಹೇಗೆ..! ಇದಾಗದೇ ಕಂಡೂ ಕಂಡೂ ವಿಷ ಕುಕ್ಕುವ ಹಾವಿಗೇ ಕೊಡಪಾನ ಹಾಲೆರದ...

ನಾನು ತಪಸ್ವಿನಿಯಲ್ಲ, ನಿಶ್ಚಿಂತ ಮೌನದ ಧ್ಯಾನಕೆ ನನಗೆ ವ್ಯವಧಾನವಿಲ್ಲ. ಬೆಳಗು ಬೈಗೆನದೆ ಗಡಿಯಾರದೊಡನೆ ಓಡುವ ನನಗೆ ಸಮಯವೆಲ್ಲಿ?! ಕಾಲನೇ ನನ್ನ ಕಾದಲ, ಮಿಸುಕಾಡಲು ಬಿಡದೆ ನನ್ನ ಬಿಗಿಹಿಡಿದು ಬಂಧಿಸಿರುವ-ನಲ್ಲ..! ಅರೆಗಳಿಗೆಯೂ ಮರೆತೂ ಮೈಮರೆತು ನಿಲಲಾಗದು, ಗೆಲುವಿನತ್ತಲಿರುವ ಪಯಣ ನಿಲಿಸಲಾಗದು.. ನನ್ನ ಧ್ಯಾನವೂ ಈಗ ಕಾಲನೊಟ್ಟಿಗಿನ ಒಲವಿನ ಪಯಣ;...

ಒಂದು ಸುಸ್ತಾದ ಇರುಳು ಶಪಥ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಇನ್ನಾಗದು ನನಗೆಂದು… ಮುನ್ನಿನಂತೆ ಗಾಣದ ಎತ್ತಾಗಲು. ಮತ್ತೆ ಮಾರನೆಯ ಅನವರತ ಗಡಿಬಿಡಿಗೆ ಮೈಗೊಟ್ಟು, ಮನ ಕೆಟ್ಟು ಸ್ವಸ್ಥವಿಲ್ಲದೆ ಬಾಳುಗೆಡಲು, ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಈ ದುಡಿಮೆ, ಎಂದಿಗೂ ಮುಗಿಯದ ರಾಮಾಯಣ-ಭಾರತವೇ ಆಗಿರುವಾಗಲೂ; ಅಂತೂ ಯಾವ ಪಾತ್ರ ಧರಿಸಲೂ ನನಗೆ ಇಚ್ಛೆಯಾಗದು. ಮುಂದೇನು.? ಮತ್ತೇನು.? ಇನ್ನೇನು.? ಎಂಬ ನಿತ್ಯ...

ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಿದು.., ನನ್ನೆದೆಯ ಖಾಸಗಿ ವಿಷಯ ಒಂದು ಹೀಗಿದೆ ಎಂದು…! ಈ ಮಾಧವ ಆ ಮಿಲಿಂದರ ಮೇಲೆ ಹರೆಯದಿಂದಲೂ ನನಗೆ ಮನಸ್ಸೆಂದರೆ ಮನಸ್ಸೆಂದು.. ನನ್ನಿರುಳ ಕನಸ ತಿಜೋರಿಗೆ ಕನ್ನ ಹಾಕಿದ್ದರರೀರ್ವರು ! ಮೊಗೆದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು ಅಕ್ಷಯ ಭಂಡಾರದ ಒಲವನು. ಬಿಡಿ, ಅದೆಲ್ಲಾ ಬರಿದಾಗುವ ಬರಿಯ ಮೋಹಕ ಮಾತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.. ಆಗೀಗ ತೆರೆಯ ಮೇಲೆ ವಿರಳವಾಗಿ ಕಂಡತೆ, ಈ ತರಳೆ ಮನಸ್ಸು...