ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯುಳ್ಳವರಿಗಾಗಿ...
28-30 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ವಿಷಯ. ನಾನಾಗ ಕಾಲೇಜು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ. ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕವನ, ಕತೆ, ಪ್ರಬಂಧ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ಪ್ರಬಂಧ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನ ಬಂದಿತ್ತು. ದೂರವಾಣಿ ಸಂಪರ್ಕ ಇಲ್ಲದ ದಿನಗಳು. ದೂರದ ಊರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಬಂಧುಗಳಿಗೂ, ಹಲವು ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೂ ಪತ್ರ ಬರೆಯುವುದು ನನ್ನಿಷ್ಟದ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ನನಗೆ...
ನಾನಾಗ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾಲ. ವಿವಾಹವಾಗಿಲ್ಲ.ಅಡಿಗೆಯೋ ಮನೆಕೆಲಸವೋ ದನದಹಾಲು ಹಿಂಡುವ ಕಲಿಕೆಯೋ ಮಗಳಿಗೆ ಕಲಿಸುವ ಉಮೇದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ. ತಿಂಗಳ ರಜೆಯ ಮೂರುದಿವಸ ಅಡಿಗೆಮಾಡುವುದಾಗಲೀ ಇತರರನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವುದಾಗಲೀ ದೇವರಕೋಣೆ, ಅಡಿಗೆಕೋಣೆ ಪ್ರವೇಶಗಳೆಲ್ಲ ನಿಷಿದ್ಧದ ಕಾಲವಾಗಿತ್ತದು!!. ಅಮ್ಮ ರಜೆಯಾದರೆ ನಾನೇ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ಹೀಗೊಂದು ದಿನ ಆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ...
‘ಅಪ್ಪಾ ಸೆಖೆ’, ‘ಅಮ್ಮಾ.. ಸೆಖೆ’ , ಓ ಗಾಡ್ ಇಟ್ಸ್ ಟೂ ಹಾಟ್’ ‘ಕಿತನಾ ಘರ್ಮೀ ಹೈ’ ಇವೆಲ್ಲಾ ಈ ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಕೇಳಿ ಬರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು. ವಾತಾವರಣದ ವೈಪರೀತ್ಯಗಳಿಂದಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬಾಯಿಂದ ತಂತಾನೇ ಹೊರಬರುವಂಥವು. ಏನೋ ಮಳೆ ಬರುವ ಹಾಗೇ.. ಮೋಡ ಮುಸುಕು,ಬೆವರು.ಮರುಘಳಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಗಾಳಿಯೊಡಗೂಡಿ ಒಂದು...
“ಬಸವನ ಹುಳ“ ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ! ನನಗೂ ಬಸವನ ಹುಳ(ನಮ್ಮ ಮನೆಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ‘ಹಿಸ್ಕು‘)ಕ್ಕೂ ಅದೇನೋ ಒಂದು ನಂಟು. ಸಣ್ಣವಳಿದ್ದಾಗ ಹೊರಗೆ ಜಡಿಗುಟ್ಟಿ ಮಳೆ ಸುರಿಯುವಾಗ ನಾನು ಓದಲು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕೋಣೆಯ ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬಹು ಮೆಲ್ಲನೆ ಸರಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಬಸವನ ಹುಳಗಳನ್ನು ಪೊರಕೆ ಕಡ್ಡಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಅದಕ್ಕೆ ನೋವಾಗದಂತೆ...
ಅದೊಂದು ಸಂಜೆ ಮನೆಯ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹೂಗಿಡಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯೊಂದು ಗುಲಾಬಿಯ ಎಳೆ ಮೊಗ್ಗಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ ಮಕರಂದ ಹೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 20 ನಿಮಿ‍ಷಗಳು ಕಳೆದರೂ ಅದೇ ಧ್ಯಾನಮಗ್ನ ಸ್ಠಿತಿ. ಮನಸನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ಕಾಡಿದ ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಮೊಬೈಲ್ ಕ್ಯಾಮರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು...
“ಅಮ್ಮ” ಎಂಬ ಎರಡಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಅದೆಂಥಾ ಮಾಂತ್ರಕತೆಯಿದೆ! ಆ ಶಬ್ದ ಮಾತ್ರ ಉಳಿದ ಶಬ್ದಗಳಂತೆ ಅಧರದಿಂದ ಹೊರಡದೇ ಹೃದಯದಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಾರಿ ಉಚ್ಛರಿಸಲ್ಪಡುವ ಶಬ್ದವೂ ಹೌದು. ಪುಟ್ಟ ಮಗು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಸಂತೋಷವಾದರೂ, ದುಃಖವಾದರೂ, ಭಯವಾದರೂ, ಬಿದ್ದು ನೋವು ಮಾಡಿಕೊಂಡರೂ ಮಗುವಿನ ಬಾಯಿಂದ...
ಏಪ್ರಿಲ್ , ಮೇ ತಿಂಗಳು ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆ ಎಂದೊಡನೆ ನೆನಪಾಗುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಅಜ್ಜಿ ಮನೆ . ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಹೋಗ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ ಪುಟ್ಟ ಜೀವಗಳು. ಆದರೆ ಅಜ್ಜಿಮನೆ ಎಂದರೆ ಪಂಚಪ್ರಾಣ ಅವರಿಗೆ.ಆ ಅಜ್ಜಿಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಖುಷಿ, ಸಂತೋಷ, ನೆಮ್ಮದಿ , ಪ್ರೀತಿ , ಸುಂದರ ನೆನಪುಗಳು ಬೇರೆಲ್ಲೂ,...
ನಾನಾಗ ತಾಲ್ಲೂಕಾದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ 1997-98 ರಲ್ಲಿ ಸೆಕೆಂಡ್ ಇಯರ್ ಡಿಗ್ರಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಜೂನ್ ನಿಂದ 3 ತಿಂಗಳು ಮಳೆಗಾಲ. ಅದರಲ್ಲೇ ಸೈಕಲ್ ತುಳಿದುಕೊಂಡು ಕಾಲೇಜ್ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಒಂದು ದಿನ ಕೆಮ್ಮು, ನೆಗಡಿ ಶುರುವಾಗಿ ಜ್ವರ ಬಂದಿತು. ಸರಿ 3 ದಿನ ಮಾಮೂಲಿ ಕ್ರೋಸಿನ್ ತಿಂದಾಯ್ತು, ಆದರೂ...
ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ರೋಹಿತ್ದಾಸ್ ಮಲ್ಯ ಬೆಳ್ಳಾರೆ ಕರೆಯದೆ ಬಂದು ಸೇರುವೆವು,ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರ ಅರಿಯದೆ ಹಂಚಿ ತಿನ್ನುವುವೆವು,ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಯಾರೋ, ಮೊದಲು ಕಂಡಿದ್ದು ಇನ್ನ್ಯಾರೋ ,ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಹಸಿವು ನೀಗಿಸೆದೆವು ಅನ್ನೋ ತೃಪ್ತಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ. ಹಿಡಿ ಕಾಳು ಹಾಕಿ ನಮ್ಮಿಷ್ಟೂ ಬಳಗವ ಸಂತೃಪ್ತಿಸುವ ಅಗಾಧ ಶಕ್ತಿ ಇರುವ ಮನುಜ, ನೀನೇಕೆ ನಿನ್ನ ನೀ ತೃಪ್ತಿಗೊಳಿಸುವ...
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…