ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯುಳ್ಳವರಿಗಾಗಿ...
ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರ ಜೀವನಾನುಭವದ ಮೂಸೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂದು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಅನರ್ಘ್ಯ ನುಡಿಮುತ್ತುಗಳೇ ಗಾದೆ ಮಾತುಗಳಾಗಿ, ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ಜೀವನ ಪಥಕ್ಕೆ ಹಿಡಿದ ಪ್ರಣತಿಯಂತಿವೆ. ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾಗುವ ವಾಮನಾಕಾರದ ವಾಕ್ಯವು ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನೆತ್ತರದ ಅಗಾಧ ಅರ್ಥವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವುದೇ ಇದರ ವಿಶೇಷತೆ. ಇದೊಂದು ಗಾದೆ ಮಾತು..’ಹಾಸಿಗೆ ಇದ್ದಷ್ಟು ಕಾಲು ಚಾಚು’....
ನಾನು ಇನ್ನೂ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸಮಯ, ನಾಲ್ಕನೇ ಕ್ಲಾಸಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆನೇನೋ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜಿ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪಂದಿರು, ನನ್ನಕ್ಕ, ಜೊತೆಗೆ ಗಂಡ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳಕೊಂಡಿದ್ದ ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆ. ನಾನೇ ಮನೆಯ ಅತೀ ಕಿರಿಯ ಸದಸ್ಯೆ; ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಡಲು ಒಡನಾಡಿಗಳು ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನಕ್ಕ ನನಗಿಂತ ಆರು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳಿದ್ದುದರಿಂದ...
ಗೌರವಾನ್ವಿತ ವಿದ್ವಾಂಸರೂ, ಚಿಂತನಗಾರರೂ ಆದ ಮಹನೀಯರೊಬ್ಬರ ಪ್ರವಚನ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತೊಂದು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಚಿಂತನೆಗೆ ಒಡ್ಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. `ಹತ್ತಾರುವರ್ಷ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಕಲಿತು, ತಾಳ, ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಹಾಡುವ ಸಂಗೀತ ಅಥವಾ ಮಾಡುವ ನಾಟ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ ಇಂಪು ಸೊಂಪು, ಕೋಗಿಲೆಯ ಕುಹೂ, ಕೋಳಿಯ ಕ್ಕೊಕ್ಕೊ, ನಾಯಿಯ ಬೌಬೌ,...
ನನ್ನ ಸಂಚಾರಿವಾಣಿ ರಿಂಗಣಿಸಿತು. “ಹಾಯ್ ಶಂಕರಿ ಅಕ್ಕಾ,ನಾನು ಆಶಾ ಮಾತನಾಡುವುದು.ನಾಡಿದ್ದು ೮ನೇ ತಾರೀಕಿಗೆ, ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ದಿನಾಚ್ರರಣೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಬರಬಹುದೇ?” ಆಶಾ, ವಿವೇಕಾನಂದ ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಆಗಿದ್ದರು..ಮನೆ ಹತ್ತಿರದವರು. ನನಗೆ ಇದು ಕನಸೋ ನನಸೋ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿ ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಅಹುದು..ನಾನು ಕಲಿತ...
ಭೂಸ್ವರ್ಗ ಕಾಶ್ಮೀರ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಶಿರವು ನಿಸರ್ಗ ಚೆಲುವಿನ ಸೊಗಸು ವರ್ಣಿಸಲಸದಳವು ಕಾಶ್ಮೀರಿಗಳದು ಸಹಜ ಮುಗ್ದ ಸುಂದರ ನಗುವು ಕಷ್ಟ ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಭಾವದಲಿ ಅರಳಿ ಮೊಗವು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪಡೆಯುತಲೆ ವಿಭಜನೆಯು ಆಗುತಲಿ ನೆರೆ ರಾಷ್ಟ್ರ ಪಾಕ್ ಆಗಿ ತಾನೆ ಬೀಗತಲಿ ಸುಂದರ ಕಾಶ್ಮೀರದಲಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಆಸೆಯಲಿ ಸಮರವನು ಸಾರುತಿದೆ...
“ಸಂತಸದ ಚಿಲುಮೆ ಸದಾ ಹರಿದು ಸರಿಸಲಿ ಖೇದ ನಮ್ಮೊಳಗಿನಾನಂದ ಹೊರಸೂಸಿ ಮೊಗದಿಂದ ಎಲ್ಲರು ತಮ್ಮವರೆಂದು ತಿಳಿದು ನಡೆಯಲು ಮುಂದು ಕೋಪ ದ್ವೇಷಗಳನೆಲ್ಲ ತೊರೆದು ಜೀವಿಸಲೆಂದು.” ಹೌದು..ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸಂತೋಷ..ಆನಂದ ಎಂದರೇನು? ಮನದೊಳಗೆ ಸಂತಸದ ಹೂವು ಅರಳಿದಾಗ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುವಂತಹ ಈ ಸುಖಾನುಭೂತಿಗೆ ಯಾರೂ ಇನ್ನೂ ಭಾಷ್ಯ ಬರೆದಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ?...
“ಹಲೋ ಅಮ್ಮ, ಹೇಗಿದ್ದೀಯಾ? ನಮ್ಮ ಅನುಪಳಿಗೆ ರಜೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ…ಭರ್ತಿ ಎರಡೂವರೆ ತಿಂಗಳು. ನಾವು ಆಫ್ರಿಕಾ ಪ್ರವಾಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬರ್ತೇವೆ. ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಅವಳು ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಇರ್ತಾಳೆ, ಖುಷಿಯಾ? ಹಾಂ..ಒಂದು ವಿಷಯ..ಅವಳಿಗೆ ಉದಾಸೀನ ಆಗ್ಬಾರ್ದಲ್ವಾ..ಅದಕ್ಕೆ ಮನೆಗೆ ಮೊಲ ತಗೊಂಡು ಬನ್ನಿ ಆಯ್ತಾ?” ಅಮೇರಿಕದಲ್ಲಿರುವ ಮಗಳ ದೂರವಾಣಿ ಉಲಿಯಿತು.ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ...
ದೂರವಾಣಿ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಿಪರಳಾಗಿದ್ದಾಗ, ಒಂದು ದಿನ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಅರುವತ್ತು ವರ್ಷವಾಯಿತೆಂದು ರವಿ ಮೂಡಣದಿ ಬಂದು ಘಂಟಾಘೋಷವಾಗಿ ಹೇಳಿದರೂ ಆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮುನ್ನಾ ದಿನದ ರಾತ್ರಿವರೆಗೂ ಎಡೆಬಿಡದೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದವಳಿಗೆ, ಆ ದಿನದಿಂದ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ತಬ್ಧ, ನೀರವ ಮೌನ. ಕಠೋರ ಸತ್ಯವನ್ನು...
ಚೂಪು ಪರ್ಣಗಳ ಹೊತ್ತು ಪುಟ್ಟ ಗಿಡ ನಲಿದಿರಲು ವೇಗದಿಂದಲಿ ಬೆಳೆದು ನಭದೆಡೆಗೆ ಸಾಗಿರಲು ಹಿಂಡು ಹಿಂಡಾಗಿಯೆ ವನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಲು ಸದುಪಯೋಗದ ಬಿದಿರು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹರಡಿರಲು ಅಕ್ಕರೆಯ ಆರೈಕೆ ಇಲ್ಲದೆಯೆ ತಾ ಬೆಳಗಿ ಗೃಹಕುಪಯೋಗ ವಸ್ತು ತಾನೆ ತಾನಾಗಿ ಕೊಳಲ ರಾಗಕೆ ಸೊಗದ ಮೊಗವೆ ತಾನಾಗಿ ಬಾನ್ಸುರಿಯ ಇಂಪು...
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…