Author: Vidyashree Adoor, suvishree.adoor@gmail.com

ಅರಿವ ಹಣತೆಯ ಹಚ್ಚಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಬದುಕಿನಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಇಡಲು ದಾರಿ ಬೇಕು… ಇರುವ ಸಾವಿರದಾರಿಯೊಳಗೆನ್ನ ಕೈಹಿಡಿದು ಗುರಿಯ ತೋರಲು ಒಬ್ಬ ಗುರುವು ಬೇಕು ತಂದೆ ತಾಯಿಯೆ ಮೊದಲ ಗುರುವೆಮ್ಮ ಬದುಕಿನಲಿ ಅರುಹೇ ಹೊಸ ವಿಷಯ ಯಾರ್ ಅವರು ಗುರುವೇ .. ಗೆಳೆಯಗೆಳತಿ, ಪತಿ ಪತ್ನಿ, ಅಣ್ತಮ್ಮರಲು...

ಒತ್ತಿ ಉಕ್ಕುವ  ಮನಕೆ ತಂಪೆರೆವ ಬಿಸುಪಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರಬೇಕು, ನಾನು ಬಡವಿ….. ಬಿಸುಪಿಲ್ಲದಾ  ಭಯಕೆ ತೆರೆಯದಾತನ ತೋಳು ಅದನರಿತ ಮೇಲೂ.. ಆತ ಬಡವ… ಹರೆಯದಲಿ ಹೀಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಚೆನ್ನಿತ್ತು ಚೆಲುವಿತ್ತು ಒಲವಿತ್ತು ನಾ -ನೀನು ಬೇಧವಿರದೇ ನಿನ್ನೊಳಗೆ  ನಾನು, ನನ್ನೊಳಗೆ ನೀನೆಂಬುವುದು ಮುದವಿತ್ತು ಸಂಗೀತ ಲೋಪವಿರದೇ ಈಗ ನಿಶ್ಶಬ್ದದಲಿ...

ಭಾವಗಳ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಹಾರುವುದೇ ಕೆಲಸ ಒಮ್ಮೆ ಆ ಮರ..ಒಮ್ಮೆ ಈ ಮರ.. ಮಗದೊಮ್ಮೆ…..ಮತ್ತೊಂದು. ಗಮನಿಸಿದ್ದೇನೆ ನಾನು ಬಗೆ ಬಗೆ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತು ನನ್ನ ಕೈತೋಟದಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನ…ಭಿನ್ನ…ಒಂದೊಂದೂ. ಕೆಲವು ಗುಂಪು ಗುಂಪುಗಳವಾದರೆ ಕೆಲವದೋ….ಬರೀ ಗದ್ದಲ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಮೌನವಾಗಿದ್ದರೆ.. ಮತ್ತೂ ಕೆಲವು ಬರೀ…ಒಂಟಿ. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ರಂಗೋಲಿಯಂತೆ...

ಭಾವದ ಭಾರ ಹೊತ್ತ ಕಾರ್ಮುಗಿಲು ಪಳ್ ಪಳಾರೆಂದು ಸಿಡಿಮಿಡಿಯುತ್ತಾ ಇನ್ನು ಹೊರಲಾರೆನೆಂದು ಗುಡುಗುಡಿಸುತ್ತಾ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಸುರಿಸಿತ್ತು ಧೋ..ಧೋ..ಮಳೆ ಭಾವದ ಬರ ಹೊತ್ತ ಇಳೆ ಹನಿ ನೀರಿಗಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಾ ಬಿಡುಸುಯ್ವ ಬೇಗೆಯಲಿ ಬೇಯುತ್ತಾ ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ತನ್ನ ಕೊಳೆ. ಒಮ್ಮೆಲೇ ಸುರಿದ ಕುಂಭದ್ರೋಣ ಮಳೆಗೆ ಇಳೆ ಕೊಚ್ಚಿ,….ಕೋಡಿ ಕವಲುಗಳೊಡೆದು...

ಏನಾದರೂ ಬರೆಯಬೇಕೆಂಬ ಅಮಲು,ಮತ್ತು ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ಸಮಯವೇ ಉಳಿಯದ ಗೃಹಸ್ತಿಕೆಯ ಭಾರ ಹೊತ್ತು, ಇತ್ತ ಪೂರ್ಣ ಗೃಹಿಣಿಯಾಗಿಯೂ ಉಳಿಯದೆ… ಅತ್ತ ಕವಿಯಾಗುವ ಆಸೆಯೂ ಅಳಿಯದೆ…. ಸಾಗಿದೆ ಜೀವನ ರಥ..ಹಲವಾರು ಸವಾಲುಗಳೆಂಬ ಕುದುರೆಗಳ ಲಗಾಮು ಹಿಡಿದು ….. ಪಳ್ಳನೆ ಮಿಂಚಿ ಮರೆಯಾಗುವ ಕೋಲ್ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಸ್ಪುರಿಸುವ ಒಂದೆರಡು ಸಾಲು ಕವನ ,...

ಬಾಳಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ ನಿಲ್ದಾಣದೆಡೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಾತನಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ  ಕಂಡದ್ದು ಬರೀ ಮಬ್ಬು ಛಾಯೆ… ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಮಿಣುಕುವ ದೀಪಗಳಿಂದಾಗಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೋಚರಿಸಿತ್ತು ನಡೆದು ಬಂದ ದಾರಿ ಅದಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ ಇವನ ಪರಿವೇ….. ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು  ಆ ದಾರಿ ಇನ್ನಾರದೋ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ತುಂಬು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ನಿಂತಿತ್ತು ಇವನಿಗೆ ಬೆನ್ನು  ಮಾಡಿ…. ಮಿಣುಕುತ್ತಿದ್ದ ದೀಪಗಳೂ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವು...